İNSAFSIZ
прил. инсафсуз (1. инсаф (мирвет) авачир; залум, къансар, регьимсуз; 2. виждансуз, ягьсуз, шерефсуз).
I. s. unjust, unfair, merciless, cruel; ~ adam an unjust person; a cruel / merciless person II. z. mercilessly, pitilessly, heartilessly
Полностью »1. İNSAFSIZ [Dövlət bəy:] Siz insafsız, Aydın xoşbəxt olduğu qədər mən bədbəxtəm (C.Cabbarlı); BİİNSAF Ömrümün bağçası döndü xəzələ; Biinsaf, bivəfa y
Полностью »I прил. 1. бессовестный: 1) поступающий не по совести. İnsafsız adam бессовестный человек 2) основанный на несправедливости
Полностью »sif. 1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz. İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E
Полностью »1. бессовестный; 2. несправедливый, недобросовестный; 2. жестокий, бездушный, безжалостный, немилосердный;
Полностью »