1. Hədəfə çatma, hədəfə dəymə, hədəfə yetişmə.
□ İsabət etmək – dəymək, çatmaq.
Tapança bir daha partlar, [güllə] Əşrəflə Musanın arasında duran Rozanın köksünə isabət edər.
İSABƏT
is. [ ər. ]
1. Hədəfə çatma, hədəfə dəymə, hədəfə yetişmə.
□ İsabət etmək – dəymək, çatmaq.
1. Hədəfə çatma, hədəfə dəymə, hədəfə yetişmə.
□ İsabət etmək – dəymək, çatmaq.