İSLAHATÇI

is.
1. İslahat aparan adam; reformator. [Rüstəm bəy:] Lüter və Kalvin kimi din islahatçıları olmuş.
Yeni din uyduran olmamışdır. Çəmənzəminli.
[Nərimanov] Nadirin simasında öz dövrünün islahatçı qəhrəmanını yaratmağa çalışmışdır. M.Arif.

2. İslahatçılıq (reformizm) tərəfdarı; reformist. İslahatçılar qanadı.

Синонимы

  • İSLAHATÇI İSLAHATÇI, REFORMATOR
İSLAHAT
İSLAHATÇILIQ
OBASTAN VİKİ
İslahatçılıq
İslahatçılıq cəmiyyətdəki zəruri düzəlişlər qəfildən reform yolu ilə deyil, reworklar yolu ilə hamar bir keçid şəklində olması fikridir. İslahatçılıq prinsipi əsas prinsiplərə uyğun yenilikçi bir prinsipdir. Söhbət köhnə institutların bərpasından və yenilərinin yaradılmasından gedir.

Значение слова в других словарях

бесе́довать возлю́бленная жити́йный здравоохране́ние мостоотря́д неприя́тельский одиннадцатиле́тие осыпа́ть отъе́здиться па́нство попере́чить уника́лии у́хнуть хитроу́мный неутоми́мость пока́мест равновесие bimanual coronoid Elaine fluor- hyperexcitable self-actualize vesication пушкарь