İÇİRTMƏK

f.
1. İçməyə sövq və ya məcbur etmək; içdirmək. Su içirtmək.
– Əzizim, qandı ürək; Yar sözün dandı ürək; Şirin şərbət içirtdin; Nədən bəs yandı ürək? (Bayatı).
Bir əlində sudur, bir əlində od; Gah verib içirdər, gah yaxar gedər. Molla Cümə.
[Mirzənin] böyük oğlu təbib bir yanında əyləşib, tez-tez atasının sinəsinə yaş məhrəba salırdı, lazım olduqca dərman içirdirdi. Ə.Haqverdiyev.

2. İçki verib kefləndirmək, sərxoş etmək; keflənməsinə səbəb olmaq. Onu kim içirdibdir?
İÇİRTMƏ
İÇKİ

Значение слова в других словарях

европе́янка за́мшевый накида́ть насмотре́ть низве́ргнуть перека́пывать под предло́гом, что праязыково́й пруд резиди́ровать сплои́ть суходо́льный хру́мкнуть эстра́дник леденя́ще рот рюкзачо́к торгова́ть lambing lipoid polytypic raucity sectarial подпилить селенистый