KEF
[ər.] сущ. кеф (1. кефи, гьал, везият, агьвал; 2. кеф авай, кеф чӀугвадай, вахт шаддаказ акъуддай, кефдин, кеф-кефиятдин (мес. межлис); 3. рикӀ, мурад, гьевес); ** kef etmək (eləmək) кил. kef(ini) çəkmək; kef havasına вичиз кӀанивал, вичин кефиниз (рикӀиз) кӀандайвал; kef vermək кеф гун, лезет гун, шадарун; kef yeri куьгьн. кеф чӀугвадай чка, кӀвал ва мс.; kef(in)dən qoymaq (eləmək) кефинивай авун (тун, магьрум авун), кефияр чӀурун; kef(ini) çəkmək кеф чӀугун, лезет къачун, шад хьун, вахт шаддаказ акъудун; kef(ini) sürmək кеф чӀугун, кефина хьун; kefdə olmaq кефина хьун, кеф-кефиятда хьун (кил. kef(ini) çəkmək); kefdən düşmək кил. kefi pozulmaq; kefə baxmaq кефер чӀугун, кеф чӀугваз вахт акъудун; kefə batmaq кефина хьун, кеф чӀугун; kefi açılmaq кефияр ахъа хьун, рикӀ шад хьун, рикӀ ахъа хьун, кефияр къумбар хьун, агьвал хъсан хьун; kefi ala dağda olmaq кил. kefi kök olmaq; kefi duru olmaq кил. kefi durulmaq; kefi durulmaq а) кил. kefi açılmaq; б) кефияр къумбар хьун, кефлу хьун (хъуникди); kefi gəlmək кефина акьун, гьевесда гьатун, агьвал хъсан хьун; kefi istəmək кефиниз кӀан хьун, кефина акьун, рикӀиз кӀан хьун; kefi istəyəndə кефиниз (рикӀиз) кӀан хьайила, кефина акьурла, рикӀиз кӀани вахтунда; kefi kök (kefi kök, damağı çağ) olmaq кефияр къумбар (куьк, саз) хьун, рикӀ шад хьун, гьалар хъсан хьун, дерт-гъам тахьун; kefi kökəlmək кил. kefi açılmaq; kefi qalxmaq кил. kefi kökəlmək; kefi qarışmaq (qarışıq olmaq) кил. kefi pozulmaq; kefi olmamaq кефияр тахьун а) гьалар хъсан тахьун; б) вичи-вич азарлу хьиз гьисс авун, са тӀимил нахуш хьун; kefi pozulmaq кефияр чӀур хьун, рикӀ чӀулав хьун, перт хьун; kefi saz (kefi saz, damağı çağ) olmaq кил. kefi kök (kefi kök, damağı çağ) olmaq; kefi sazalmaq кил. kefi kökəlmək; kefi yerində olmaq кефияр чкадал хьун, кефияр вичин къайдада хьун; kefi yuxarı olmaq кил. kefi kök olmaq; kefindən qalmamaq кефинивай акъваз тавун, гьамиша кефина хьун, кефина яшамиш хьун; kefinə bax (жуван) кефиниз килиг, жуваз кӀанивал ая, гьикӀ ийидатӀа ваз чида; kefinə dəymək кефиник (рикӀик) хкӀун, кефи хун, рикӀ хун; kefinə soğan doğramaq кефияр чӀурун, кефи хун, иви чӀулаварун; kefinə toxunmaq кил. kefinə dəymək; kefini açmaq кефияр ахъаюн, рикӀ аладарун, рикӀ шадарун, фикир (дерт, гъам) алудун; kefini durultmaq кил. kefini açmaq; kefini kök eləmək (saxlamaq) кефияр къумбар авун; руьгь кутун, рикӀ шадарун; kefini qarışdırmaq кил. kefini pozmaq; kefini pozmaq кефияр чӀурун, гьалар чӀурун, иви чӀулаварун, гъамлу авун; öz kefində olmaq (gəzmək) вичин кефина хьун, кьил кефиник акахьун, кефина хьун; öz kefinə а) вичиз кӀанивал, вичиз чидайвал; б) вичин кефиналди, шад яз, кефияр къумбар яз.
