kefcillik
сущ. кефчивал, кеф чӀугунал (хъунал) рикӀ хьун, вахт кефина акъудун.
is. gaité f ; ripaille f, gueuleton m, débauche f
i. carousal, carouse, revelry, reveling, debauchery
is. Kef çəkməyi sevmə, vaxtını kefdə keçirmə, içkiyə aludəlik. [Mirzə Cəmil:] [Paşa bəyi] öldürsə, elə bu kefcillik öldürəcək