KEFLƏNMƏK

f. İçib məst olmaq, kefli hala düşmək; sərxoşlanmaq.
[Mozalanbəy:] Gördüm qarabağlıdır, bərk keflənib. Ə.Haqverdiyev.
[Qonaqlar] tamamilə keflənməmişdilərsə də, yarımsərxoş bir halda bulunurdular. S.Hüseyn.
Çoxları mey içdi meyxanələrdə; Kefləndi, amma ki, Xəyyam olmadı. M.Rahim.

Синонимы

  • KEFLƏNMƏK KEFLƏNMƏK Öldürdüyü donuzları .. verib əvəzinə şərab alar, içib keflənər, sonra da qadınlara sataşardı (M
  • KEFLƏNMƏK dəmlənmək — məstləşmək
  • KEFLƏNMƏK nəşələnmək

Антонимы

  • KEFLƏNMƏK KEFLƏNMƏK – AYILMAQ Səni içirdib kefləndirmək istəyirəm (S.Qədirzadə); Çaxır boçkası kimi doldurub qarnını, üç gün ayılmaz (S
KEFLƏNMƏ
KEFLİ

Значение слова в других словарях

бельецо́ вычёсывание драко́н оскреба́ть отмоли́ть случно́й аэрозо́льный вью́н измеря́ться недода́ть пите́йный ру́бщик сатанёнок скупой рюим anaerobic Bissau centrepiece clinquant Sandra sierra безутешный бесправный выдача пресытиться