1. Kimsəsiz adamın halı; təklik, adamsızlıq.
Bu gözlənilməz sədəqə Sürəyyanın ürəyini kimsəsizliyin dərin acısı ilə doldurdu.
Dahi şairin böyük arzularla dolu qəlbi ümidsizliklə, kimsəsizliklə (z.) boşalmışdı.
2. məc. Tənhalıq, adamsızlıq.
KİMSƏSİZLİK
is.
1. Kimsəsiz adamın halı; təklik, adamsızlıq.
2. məc. Tənhalıq, adamsızlıq.
1. Kimsəsiz adamın halı; təklik, adamsızlıq.
2. məc. Tənhalıq, adamsızlıq.