1. Kimsəsiz adamın halı; təklik, adamsızlıq.
Bu gözlənilməz sədəqə Sürəyyanın ürəyini kimsəsizliyin dərin acısı ilə doldurdu.
Dahi şairin böyük arzularla dolu qəlbi ümidsizliklə, kimsəsizliklə (z.) boşalmışdı.
2. məc. Tənhalıq, adamsızlıq.
сущ. 1. гьич са касни (мукьвад, далу, куьмек) авачир касдин гьал; теквал, ялгъузвал; 2. пер. инсан авачир, са касни авачир буш чкадин гьал
Tam oxu »i. 1. (qohumsuzluq) being without kith or kin; (uşaq haq.) orphanage, orphanhood; 2. (tənhalıq) loneliness, solitude
Tam oxu »сущ. 1. одиночество (состояние, положение одинокого человека). Kimsəsizlikdən şikayət etmək жаловаться на одиночество 2
Tam oxu »