sif.
1. Kəpəyi olan, ələnməmiş.
// Çoxlu kəpəyi olan. Kəpəkli un.
2. Başında və tüklərinin dibində kəpək, qovaq olan. Kəpəkli baş.
3. Kövrək, kəpək kimi boş olan. Kəpəkli alma.
прил. 1. непросеянный (о муке) 2. отрубяной, отрубный. Kəpəkli çörək отрубяной хлеб 3. с перхотью, в перхоти
Полностью »прил. 1. палар (кепекар) квай; сутфан тавур (мес. гъуьр); 2. хъуьр авай, кан авай (мес. кьил); 3. кеврек, кепек хьиз буш (мес
Полностью »