sif.
1. Kəpəyi olan, ələnməmiş.
// Çoxlu kəpəyi olan. Kəpəkli un.
2. Başında və tüklərinin dibində kəpək, qovaq olan. Kəpəkli baş.
3. Kövrək, kəpək kimi boş olan. Kəpəkli alma.
прил. 1. палар (кепекар) квай; сутфан тавур (мес. гъуьр); 2. хъуьр авай, кан авай (мес. кьил); 3. кеврек, кепек хьиз буш (мес
Полностью »прил. 1. непросеянный (о муке) 2. отрубяной, отрубный. Kəpəkli çörək отрубяной хлеб 3. с перхотью, в перхоти
Полностью »