kərpicçi
сущ. 1. керпиччи, керпичар атӀудайди; 2. кил. kərpicatan.
i. 1. bax kərpickəsən; 2. (hörən) bricklayer
сущ. 1. кирпичник (человек, делающий кирпичи, занятый формовкой кирпича) 2. см. kərpicverən
is. 1. Kərpic kəsməklə məşğul olan adam. 2. bax kərpicatan