KƏRRAT

[ ər. “kərrə” söz cəmi] köhn.
: kərrat ilə – dəfələrlə.
Şəhərin böyükləri və başbilənləri kərrat ilə biçarə əhalini məsləhət və məşvərətə toplayırlar. F.Köçərli.
[Bahadır] ixtiyarsız Yusifi qucaqladı, sonra Sonanın əllərini tutub kərrat ilə öpdü. N.Nərimanov.
Sübhanverdizadə yazdığını kərrat ilə oxudu və son dərəcədə bəyəndi. S.Rəhimov.

Синонимы

  • KƏRRAT kərrat bax dəfələrlə
KƏRPİCVERƏN
KƏRRƏ

Значение слова в других словарях