(-из, -на, -а) f. 1. saldırmaq, vuruşdurmaq; üzərinə qaldırmaq, münaqişəyə sövq etmək; 2. təhrik etmək, pis işə sövq etmək, həvəsləndirmək; 3
(-из, -на, гьалд) f. 1. keçirtmək; taxmaq; geydirmək; 2. taxmaq, geymək; чешмегар гьалдун eynək taxmaq; 3
“гьалун”-un murad forması; bax гьалун.
(-ди, -да, -яр) həlim; дуьгуьдин гьалима düyü həlimi.
1. halqa, çənbər, qurşaq; 2. ilgək, kəmənd; 3. məc. dövrə, dövrələmə, dairə.
гьалс хьун (“гьалсун” dan məch.).
(-из, -на, гьалс) f. 1. geymək, çəkmək, əyninə keçirmək (ayaqqabı, paltar və s.); 2. geydirmək, keçirmək, taxmaq
(-из, -на, гьалт) f. 1. düşmək, çatmaq, çatmalı (yetişməli) olmaq; payına düşmək; гьардал пуд ич гьалтзава hərəyə üç alma düşür; 2
(-из, -на, гьалт) f. 1. əyilmək, belini əymək, aşağı qatlanmaq; dombalmaq; 2. (zorla) üstünə düşmək, yapışmaq, yapışıb əl çəkməmək; 3
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: sürmək; трактор гьалун traktor sürmək; кал цуриз гьала inəyi tövləyə sür; 2
(-из, -на, -а) f. k.t. sürmək, şumlamaq (yeri).
гьалч хьун f. yıxılmaq, düşmək, çırpılmaq, yerə dəymək.
(-из, -на, гьалч) f. 1. çırpmaq, şiddətlə vurmaq, çarpmaq, vurmaq; чилел гьалчун yerə çırpmaq (bir şeyi); 2
1. tutqun, açıq olmayan, buludlu, dumanlı, çən basmış, çənli, sisli; гьалчӀай зулун югъ tutqun payız günü; 2
(-из, -на, гьалчӀ) f. 1. tutqunlaşmaq, duman (çən, sis) bürümək, çənləşmək, tutulmaq (hava); 2. məc. məyus olmaq, pərt olmaq, pərişan olmaq
bağl. həm; гьамни həm də.
(гьада, гьада, гьабур) əvəz. o; вуч куьткуьнайтӀа куруниз, гьам къведа ви тӀуруниз. Ata. sözü nə tökərsən aşına, o çıxar qaşığına; гьабур c
bax ам-ам; гьам-гьам авун bax ам-ам (ам-ам авун).
bax гьам¹.
dan. ulaq, eşşək (Həmədan cinsindən olan və ya buna bənzər iribədənli ulaq haqqında).
qoç bürcü, həməl (ər.).
(-ди, -да, -ар) hamam.
hambal.
köhn. hamballıq.
1. anbar; 2. yığın, topa, qalaq (iri); * са гьамбар a) bir anbar, anbar dolusu, çox, çoxlu; b) bir topa, bir qalaq, çoxlu