(-из, -на, гьалчӀ) f. 1. tutqunlaşmaq, duman (çən, sis) bürümək, çənləşmək, tutulmaq (hava); 2. məc. məyus olmaq, pərt olmaq, pərişan olmaq
bağl. həm; гьамни həm də.
(гьада, гьада, гьабур) əvəz. o; вуч куьткуьнайтӀа куруниз, гьам къведа ви тӀуруниз. Ata. sözü nə tökərsən aşına, o çıxar qaşığına; гьабур c
bax ам-ам; гьам-гьам авун bax ам-ам (ам-ам авун).
bax гьам¹.
dan. ulaq, eşşək (Həmədan cinsindən olan və ya buna bənzər iribədənli ulaq haqqında).
qoç bürcü, həməl (ər.).
(-ди, -да, -ар) hamam.
hambal.
köhn. hamballıq.
1. anbar; 2. yığın, topa, qalaq (iri); * са гьамбар a) bir anbar, anbar dolusu, çox, çoxlu; b) bir topa, bir qalaq, çoxlu
siçovul.
1. büllur; 2. şüşə, şüşə qırıntısı; * гьамга хьтин təmiz, şəffaf; büllur kimi.
bax гьемд.
zərf həmişə, daim, hər vaxt, hər zaman.
sif. həmişəki, həmişə olan; hərvaxtkı, adi.
ham(m), hürərkən itin çıxardığı səs.
1. o da; 2. onu da; 3. o və; onu və; 4. həm də.
keç. hampa (kənd varlısına, dövlətliyə verilən ad); * гьампа хьтин məc. zorba, nataraz, yekəpər.
əd. di; hə; гьан, ша тӀун! di, gəlsənə!
zərf orada, o yerdə; гьанра c. oralarda, o yerlərdə.
1. ora, o yer; 2. гьанагар c. oralar, o yerlər.
zərf oradan, o yerdən.
zərf oradaca (1. həmin o yerdə, lap orada; 2. o zaman, o vaxt, o an).
zərf orada-burada, müxtəlif yerlərdə; adda-budda yerdə.
suda bişirilmiş meyvədən ibarət duru yemək, meyvə pürəsi.