(-вез, -вена, -уькь) f. 1. müxt. mən.: sıxmaq; 2. dar gəlmək, dar olmaq (paltar, ayaqqabı və s.); 3. sıxışdırmaq; təzyiq etmək, təsir etmək; 4
(-ди, -да, -лер) 1. çöl, səhra, bozqır, biyaban; 2. чуьлдин çöl…; чуьлдин вак zool. çöldonuzu, vəhşi donuz; чуьлдин кьиф zool
(-е, чве) dial. bax куьн; чвез чида özünüz bilərsiniz, ixtiyar sizindir.
[ччуьн] dial. bax куьн¹ [ккуьн]; чуьн я? neçəyədir? qiyməti nə qədərdir?
(-ди, -да, -ар) saz; чуьнгуьрдин saz -i [-ı]; чуьнгуьр ягъун saz çalmaq; чуьнгуьр авай кӀвале мехъер жеда
1. sazçalan, sazçı; 2. köhn. saz bağlayan (qayıran) usta, sazbənd.
qoşa qoz (təşbehlərdə).
dial. siz; bax чуьн.
bax чинеруг.
хьун f. gizlənmək, saxlanmaq; * чуьнуьх жез къугъун bax чуьнуьхгумбатӀ 2).
f.sif. oğurluq, oğurlanmıış; чуьнуьхай затӀ oğurluq şey.
(-из, -на, -а) f. bax чуьнуьхун².
1. oğru; 2. gizlənpaç, gizlənqaç (uşaq oyunu); * чуьнуьхгумбатӀ къугъун məc. gizlənpaç oynamaq, açıq-açığına deyil, əsil fikrini gizlədərək hərəkət et
oğurluq, oğrunun işi, peşəsi; oğurlama işi.
(-из, -на, чуьнуьх) f. 1. gizlətmək; daldalamaq; раб чувалда чуьнуьхиз жедач. Ata. sözü cidanı çuvalda gizlətmək olmaz; 2
(-из, -на, чуьнуьх/-а) f. 1. oğurlamaq; çalmaq, çırpışdırmaq; чуьнуьхай затӀунихъ берекат жедач. Ata
bax чип.
(-ди, -да, -ар) çəkişmə, didişmə, mübahisə, höcət, qalmaqal; nifaq, ixtilaf, ədavət; чуьруькар авун mübahisə etmək, höcətləşmək, deyişmək, çəkişmək, s
(-ри, -ра) yaln. c. oyun adı (adətən qız uşaqlarının xırda daşlarla oynadıqları oyun).
1. araqarışdıran, fəsadçı, təfriqəçi, təfriqə salan, nifaq salan, ikitirəlik salan; 2. dan. xırdaçı, vasvası, pedant; 3
1. keçm. zam.: bax чуьхуьн; 2. “чуьхуьн”-dən f.bağl. гъилер чуьхвена хъша əllərini yuyub gəl; 3. lazımlıq, vaciblik bildirir; хер чуьхвена кӀанда yara
(-ди, -да, -ар) 1. armud; чӀуру чуьхвер cır armud; 2. чуьхвердин a) armud -i [-ı]; b) “чуьхвер” söz. sif
“чуьхвер” söz. sif.; чуьхверин багъ armud bağı, armudluq.
bax чӀухлумпӀ.
(-уьз, -вена, чуьхуьх) f. 1. yumaq; чин-гъил чуьхуьн əl-üzünü yumaq; хер чуьхуьн yaranı yumaq (təmizləmək); гъили гъил чуьхуьда, кьве гъили – чин