(-из, -на, илиг) f. 1. müxt. mən.: vurmaq; лаш илигун çubuqla vurmaq (döymək), çubuqlamaq, kötəkləmək; къамчи илигун qamçı ilə vurmaq, qamçılamaq; кӀа
(-из, -на, -а) f. 1. dial. üzünü almaq, ayırmaq (məs.: xörəyin yağını almaq); 2. bax илирзун.
(-ди, -да, -ар) 1. elm; тӀебиатдин илимар təbiət elmləri; чӀалан илим dilçilik, dilşünaslıq; илимдин elm -i [-ı], elmi; 2
asqırma, asqırtı, asqırıq; илирз авун bax илирзун.
(-из, -на, -а) f. asqırmaq.
хьун f. 1. ağırlıq göstərmək, üstdən təzyiq etmək, basmaq; 2. üstdən sıxılmaq, basılmaq; 3. sıxılmaq, qısılmaq; qorxub büzülmək; 4
1. dinməz-danışmaz, sakit, mülayim, dinməz, lal-dinməz; qaradinməz; илисай-кисай итим dinməz-danışmaz adam; 2
(-из, -на, -а) f. gizlətmək, qısmaq, daldalamaq, görünməz etmək.
(-из, -на, илис) f. 1. basmaq, üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək; 2. basmaq, vurmaq, qoymaq; тагъма илисун damğa basmaq, damğalamaq; 3
(-из, -на, илитӀ) f. 1. sarımaq, dolamaq, bağlamaq; еб илитӀун ip sarımaq, iplə bağlamaq, ipləmək; 2
(-из, -на, -а) f. qonaq etmək, qonaqlamaq.
(-из, -на, илиф) f. 1. qonaq olmaq, qonaq getmək; 2. qonaq qalmaq, gecələmək; 3. şair. çıxmaq, doğmaq (ay, günəş); 4
илих хьун f. əyilmək, bükülmək, ikiqat olmaq, belini əymək.
(-из, -на, илих) f. 1. əyilmək, belini əymək, aşağı qatlanmaq; 2. məc. əymək, belini bükmək.
хьун f. üstünə tökülmək, dağılmaq (mayelər haqqında).
(-из, -на, илич) f. tökmək, üstünə tökmək, üstünə axıtmaq (mayelər haqqında); гъилерал яд иличун əllərinə su tökmək
(-из, -на, -а) f. dial. darıxmaq, xiffət etmək, ürəyi sıxılmaq, canı sıxılmaq; qüssə çəkmək, qəm çəkmək, dərd çəkmək, kədərlənmək, qüssələnmək
illah, illah da; xüsusilə, xüsusən, ələlxüsus.
dial. bax рамаг.
(-ди, -да, -яр) 1. elçi; səfir; nümayəndə; məc. müjdəçi, xəbərgətirən; 2. elçi; илчи атун elçi gəlmək, qızı istəməyə gəlmək; 3
1. elçilik; 2. elçi getmə, qız istəmə; илчивиле фин elçiliyə getmək, qız istəmək.
(-из, -на, иляс) bax элясун.
(ида, ида; ибур) 1. əvəz. bu; ида кхьена bu yazdı; ида акьуна buna dəydi; ибурук кямир bunlara dəymə; им къван, имни терез
bax им.
din. imam.
din. imamlıq (imam vəzifəsi, rütbəsi); имамвал авун imamlıq etmək.
iman, inanma, inam, etiqad; иман гвай(ди) imanlı, dindar; iman əhli; иман гъун iman gətirmək, inanmaq; иман маса гун imanını satmaq; * иман къакъатун
(-ди, -да, -ар) böyük və qəşəng bina (ev); mülk, iri tikili, imarət.
imdad, kömək, yardım; имдад авун imdad etmək, kömək etmək, dadına yetmək; имдаддихъ агакьун imdadına çatmaq (yetmək), köməyinə gəlmək
imza; qol çəkmə, qol qoyma; qol; имза авун imza etmək, imzalamaq.
(-ди, -да, -яр) 1. əmi; имидин руш əmiqızı (əminin qızı); 2. dial. ata (övladlarının dilində).
əmiqızı.
əmigəlini, əmidostu.
əmioğlu.
qəd. knyaz.
qəd. knyazlıq.
arıç. imir, ana arı, şah arı.
“ийимир” söz. qısaldılmış şəkli; bax авун.
хьун dial. bax мичӀ хьун.
dial. bax мичӀун.
(-ди, -да, -ар) dial. bax емиш.
(-ди, -да, -ар) imkan, mümkün olma, mümkünlük; əlverişli şərait; имкан авай imkanı olan, imkanlı; имкан тахьун imkan olmamaq, mümkün olmamaq; имкан та
(-ди, -да, -ар) imtahan; имтигьан гун imtahan vermək; имтигьан авун a) imtahan etmək, şagirdin biliyini yoxlamaq; b) məc
(-ди, -да, -яр) tapmaca (şifahi xalq ədəbiyyatı növü).
əvəz. bu; bax и².
zərf burada, bu yerdə.
zərf gah burada, gah orada, müxtəlif yerlərdə; hər yerdə, hər yanda; orada-burada.
bot. innab.
bura, bu yer; инаг гьинаг я? bura haradır?
dial. bax инай.