1. müxt. mən.: sakit; лас йиф sakit (səssiz-səmirsiz) gecə; лас гьава sakit (küləksiz) hava; лас гьуьл sakit (ləpəsiz) dəniz; 2
(-из, -на, -а) bax лас (лас авун).
1. sakitlik, səssizlik, sükut; 2. məc. hərəkətsizlik, fəaliyyətsizlik, ətalət.
bax ласдаказ.
zərf 1. sakitcə(sinə), sakitanə, sakit-sakit, səssiz; 2. asta-asta, ağır ağır, yavaş-yavaş.
1. lastik (astarlıq pambıq parça); 2. lastik; kauçuk, rezin; pozan.
(-а, -а, -ар) 1. qurna, çanaq (mal-qaranın su içməsi üçün); 2. quyu, mədən; нафтӀадин латар neft mədənləri; 3
latınlar; romalılar; * латин чӀал latın dili.
(-ди, -да, -ар) laureat (xüsusi mükafata layiq görülmüş şəxs).
laureatlıq.
köhn. koğuş (agacda).
(-ди, -да, -ар) lafet (1. top altlığı, top qundağı; 2. traktor və başqa nəqliyyatın dalına qoşulan yük arabası)
lağlağı, çoxdanışan, boşboğaz, çərənçi; лафлаф авун laf etmək (vurmaq), boşboğazlıq etmək, laqqırtı vurmaq, çərənləmək
dan. 1. köhnə; laxlamış, laxlayan, tərpənən; лахлах араба köhnə araba; 2. heysiz, halsız, gücsüz, taqətsiz, qocalıb əldən düşmüş, çox qoca, lap qoca;
хьун f. laxta halına düşmək, qəlizləşmək, laxtalanmaq; bərkimək, kəsifləşmək, qatılaşmaq, laxtalaşmaq (qan)
(-ди, -да, -яр) laxta; ивидин лахта qan laxtası; bax курут.
(-ди, -да, -яр) 1. kim. kuporos; 2. məc. korlanmış şərab haqqında.
1. köpdən (qarnın qazla dolmasından) əziyyət çəkən adam; 2. alçaq adam.
lax, qoxumuş, çürümüş, xarab olmuş; лахъу кака lax yumurta; * лахъу хьун a) lax olmaq, xarab olmaq (yumurta); b) məc
1. laxlıq (lax yumurtanın hal və keyfiyyəti); 2. məc. laxlıq, boşluq, laqeydlik, ciddiyyətsizlik.
ЛУХЪУРТ dan. laqqırtı, söhbət, danışıq (boş, mənasız); лахъут гатун laqqırtı vurmaq, söhbət etmək (uzun-uzadı, boş, mənasız)
mif. əfsanəvi uçan gəmi.
1. ağ; лацу ранг ağ rəng; лацу тапарар məc. ağ yalan; 2. лацубур c. ağlar (1. açıq rəngli damalar, ya şahmat fiqurları; 2
хьун f. ağarmaq (1. ağ olmaq, ağ rəng almaq; чӀулав затӀ чуьхуьналди лацу жедач. Ata. sözü qaranı yumaqla ağarmaz; 2
ağlıq, ağ şeyin halı; некӀедин лацувал südün ağlığı.
zool. ağbalıq; лацугъетрен ağbalıq -i [-ı].
astr. Ağyol, Südyolu, Kəhkəşan.
bot. ağtikan (tikanlı bitki).
(-ди, -да, -ар) 1. zool. laçın, ağ tərlan (alıcı quş); лачиндин laçın -i [-ı]; 2. məc. cürət, hünər, igidlik rəmzi (müqayisələrdə)
(-уни, -уна, -ар) 1. dəyənək, kötək; кицӀихъ галаз юлдаш хьухь, лаш гъиляй ахъаймир. Ata. sözü itlə yoldaş oldun, ağacı əldən buraxma; 2
nida ləbbeyk, «eşidirəm!» mənasında (kəndirbazın kosaya cavabı).
1. ləyən, ləyənçə; çanaq, tabaq; 2. vanna.
bax лиген.
(-ди, -да, -ар) 1. zool. leylək, hacıleylək; 2. леглегдин leylək -i [-ı]; леглегдин муг leylək yuvası
(-ри, -ра) c. oyunbazların ayaqlarına taxıb gəzdikləri qarmaqlı ağaclar; леглеграл къекъведайди ağacayaq (məh
(-еди, -еда, -ер) 1. bataqlıqlarda bitən qamışa bənzər ot bitkisi; 2. qamışlıq, qamış basmış yer.
(лекъуь, лекъве, лекъвер) 1. çala, çuxur, çökək, oyuq; girinti; лекъвер авай рехъ çala-çuxur yol; 2. mərə, oyuq (mərə-mərə oyunu üçün qazılmış çuxur);
bax лекъвер-синер.
(-и, -а) c. su bitkiləri (bax легъ 1).
bax легье 2).