köhn. zamazka (özlü maddə); замазка ягъун zamazkalamaq.
zamazkaçı, zamazka çəkən (usta).
vaxt, müddət, çağ, zaman; zəmanə, dövr; * эхир заман din. qiyamət, məhşər, axirət; axır zaman, dünyanın axırı
zəmanə, dövr, zaman.
zamin, zəmanət verən; zəmanətçi; замин хьун zamin olmaq, zəmanət vermək; заминдиз къачун hüq. zaminə götürmək
zaminlik, zəmanət.
ЗАНБУРАКЬ 1. xərək; 2. mafə; 3. qəd. zənbərək, zənburək.
köhn. zənbərəkçi (zəmbərək atan, dəvənin üstündə zəmbərək topuna xidmət edən adam).
(-уни, -уна, -ар) zing (insan və heyvanlarda bazı və baldır sümüyü).
(-ди, -да, -ар) zəngəl (məh.), ketr (çəkmə boğazını əvəz edən dəri və gön qunc).
danqır-dunqur, cınqıltı, zanqıltı; зангъар-зунгъур авун danqır-dunqur etmək, cınqıldamaq, zanqıldamaq
1. mən də; 2. mənə də; 3. mən və.
(-ди, -да, -ар) dua, pitik, tilsim, həmail; запабар авун (запабра тун) tilsim etmək, tilsimə salmaq, tilsimləmək, ovsunlamaq, cadulamaq
(-из, -на, -а) f. bax запаб (запабар авун).
(-ди, -да, -ар) 1. sabun; запун квай яд sabunlu su; запун алай гъилер sabunlu əllər; запун ягъун (запун алтадун) sabunlamaq; 2
sabunçu (1. köhn. sabun bişirən; 2. sabun istehsalı işçisi).
köhn. sabunçuluq (sabunçunun işi, peşəsi).
c. (t. запӀахъ) yarmaça.
zər (1. qızıl; 2. qızıl suyu, qızılı toz; zərli sap (paltarda); 3. zərxara); зар алай парча zərli parça
zər (nərddə); зар вегьин zər atmaq.
qəd. şeir.
bax вара-зара.
zərər, ziyan; гьар зарарди са акьул чирда. Ata. sözü hər zərər bir ağıl artırar; зарар авач zərər yox, zərəri yoxdur, eyib etməz; зарар гун a) zərər v
zərərverici (zərər verən həşərat, cücü, heyvan və s.); зараргудай пепеяр zərərverici cücülər.
(-ди, -да, -ар) zarafat, hənək; зарафат(ар) авун zarafat etmək, əylənmək, oynamaq, dilxoşluq etmək; zarafatlaşmaq, hənəkləşmək; зарафат туш zarafat de
(-из, -на, -а) bax зарафат (зарафат авун).
zərf zarafatcasına, zarafatla; zarafatyana.
zarafatçı, zarafatcıl, hənəkçi.
1. yeyin, tez, cəld, iti, sürətli; зарб балкӀан yeyin at; 2. zərf iti, yeyin, tez, cəld, sürətlə; зарб фин iti yerimək; зарб гьалун iti sürmək; 3
itilik, tezlik, yeyinlik, sürət; sürətlilik.
zərf iti, tez, yeyin, cəld, sürətlə; bərk, çox iti, şiddətlə.
bax зарбдаказ.
(-из, -на, зарб ая) riyaz. zərb etmək, vurmaq.
(-ди, -да, -ар) zərgər; зардин къадир заргардиз чида. Ata. sözü zər qədrini zərgər bilər.
zərgərlik; заргарвал авун zərgərlik etmək.
xiyar (vaxtında dərilməmiş, saralmış).
bot. cincilim (tərə növü).
(-ди, -да, -яр) qəd. ədib; mühərrir; şair.
ədiblik; mühərrirlik; şairlik.
ədəbiyyat (bədii əsərlərin məcmusu); аялрин зарият uşaq ədəbiyyatı.
noxta; лавардин зарпанд dəvə noxtası, ovsar; * зарпанд кӀевиз кьун noxtasını tutmaq, birini daim tabeliyində (əlində) saxlamaq; зарпанд ялун bax кьене
1. qəmli, qəmgin, məhzun, dərdli, pərişan, məyus, bikef; зарул авун bax заруларун; 2. məc. yanıqlı, kədərli, qüssəli, həzin; təsirli; зарул ван yanıql
хьун f. qəmlənmək, kədərlənmək, qüssələnmək, qəmə batmaq, pərişan olmaq, məyus olmaq.
zərf qəmgin-qəmgin, həzin-həzin, yanıqlı-yanıqlı; зарул-зарул шехьун zar-zar ağlamaq, həzin-həzin ağlamaq, inləmək, zarıldamaq
(-из, -на, -а) f. qəmləndirmək, kədərləndirmək, qüssələndirmək, mütəəssir etmək.
qəmginlik, qəmlilik, kədərlilik; hüzn, kədər.
bax диба.
hərb. zastava.
(-ди, -да) zat (1. əsil, kök, nəsil; 2. köhn. varlıq, təbiət, əsil; 3. dan. mənəviyyat, yüksək əxlaq; vicdan)
(-уни, -уна, -ар) 1. şey, zad; 2. məc. maddə, əşya, cisim; * са затӀ nə isə, bir şey, bir zad; са затӀни heç nə, heç bir şey, heç zad; heç; чан алай з