1. tənbəllik; kahallıq, kahıllıq (dan.); 2. dan. başısoyuqluq, səhlənkarlıq; кагьулвал авун a) tənbəllik etmək, kahıllıq etmək; b) başısoyuqluq etmək,
bax кагьулвал (кагьулвал авун).
bax кагьулдаказ.
zərf tənbəlcəsinə, tənbəl-tənbəl, laqeydcəsinə, kahılcasına.
dial. 1. bax гадарун; 2. bax акадарун.
tar. kazak, qazaq.
tar. kazaklıq.
bax газар.
kazarma, qışla.
köhn. tüfəng.
kainat; aləm, dünya.
dan. bax кайи.
1. həyat yoldaşı; arvad, zövcə, övrət, keyvani (fars.); 2. qulluqçu qadın; 3. evdar qadın.
arvadlıq, zövcəlik, övrətlik.
“кун¹” dan f.sif. 1. yanmış, yanıq; кайи ни yanıq qoxusu; кайи чка bədənin yanmış yeri, yanıq, zədə; 2
(-ди, -да, -яр) 1. yumurta; вечрен кака toyuq yumurtası; 2. какадин yumurta -i [-ı]; какадин къиб yumurta sarısı; какадин лаз yumurta ağı; * кака гала
dan. bax какао.
(-из, -на, -а) f. 1. qarışdırmaq; 2. qarışıq salmaq, dolaşıq salmaq, səhv salmaq; 3. çaşdırmaq, karıxdırmaq, duruxdurmaq, qarıxdırmaq; 4
bax какадарун.
zool. kakadu (Malayya tutuquşusu); какадудин kakadu -i [-ı].
kakao.
bax акатайвал.
(-из, -на, какат) bax акатун.
(-из, -на, какахь) f. 1. müxt. mən. qarışmaq; рангар какахьна boyalar qarışdı; 2. səs-küy düşmək, canlanmaq, hərəkətə gəlmək; ара какахьна aralıq qarı
“какун”-un murad forması; bax какун.
(-ди, -да, -ар) dial. 1. qarğıdalı; 2. какруздин qarğıdalı -u [-ü]; какруздин гъуьр qarğıdalı unu; какруздин калар qarğıdalı qovurğası
maldili, kaktus; кактусдин kaktus -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) 1. kəkil; какул алай верч kəkilli toyuq; 2. qırxılmış başın ortasında saxlanan tük topası
(-ваз, -уна, какуг) f. əyilmək, əyri hala düşmək; масмар какуна mıx əyildi; * юкь какун beli bükülmək, qocalmaq
bax какун.
1. əyri; düz olmayan; какур цӀар əyri xətt; какур тӀуб əyri barmaq; 2. əyilmiş, bükülmüş, qatlanmış; юкь какур beli əyilmiş, beli bükülmüş; * какур ав
əyrilik, əyri şeyin halı.
(-из, -на, -а) f. əymək, əyiltmək; bükmək, qatlamaq; масмар какурун mıxı əymək.
[ккал] (-и, -е, -ер) 1. inək; калин inək -u [-ü]; калин нек inək südü; 2. vulq. məc. çox kök, yöndəmsiz (qadın haqqında); * ацадай кал məc
kal, dəyməmiş, yetişməmiş, göy.
[ккал] (-у, -а, -ар) 1. qışlaq, qışlama yeri; 2. düzənlik, düzəngah, düzən, düz (yer); 3. əkin yeri, tarla; чӀуру кал becərilməyən, məhsul verməyən, ə
xəkəndaz (gildən qayrılmış).
(-ди, -да, -ар) kəlam, söz; hikmətamiz (nəsihətamiz) söz (ifadə).
gillə (məh.), gildən qayrılmış dayaz qab (təndirdə meyvə, taxıl və s. qurutmaq üçün).
[ккалар] (-ри, -ра) 1. yaln. c. qovurğa; къуьлуьн калар buğda qovurğası; 2. калрин qovurğa -u [-ü]; калрин гъуьр qovurğa unu, qovut (bax тахвар)
1. kallıq (yetişməmiş meyvənin halı); 2. məc. dan. kütbeyinlik, qanmazlıq.
[ккалвал] dan. yaltaqlıq, alçalma; калвал авун yaltaqlıq etmək, alçalmaq.
yaltaqcasına, qul kimi, köləcəsinə.
təqvim.
inəkçi, inəyəbaxan.
inəkçilik.
(-из, -на, -а) f. dan. gizlicə qulaq asmaq, xəlvətcə qulaq asmaq.
bax галтугун-катун.
(-из, -на, калтуг/-а) bax галтугун; гъилевайди ахъайна цававайдахъ калтугмир. Ata. sözü nağdı qoyub nisyə dalınca düşmə