zərf pıçıltı ilə, pıç-pıç, pıçhapıç, yavaşcadan; xısın-xısın, gizli-gizli; кушкушдал рахун pıçhapıç danışmaq, pıçıldaşmaq; кушкушдал лугьун pıçıltı il
(-из, -на, -а) f. 1. pıçıldamaq, pıçıltı ilə demək (söyləmək), xısıldamaq; япал кушкушун qulağına pıçıldamaq; 2
bax аял.
(тал. п) sizin; куь хизан sizin ailəniz; куь фикирдалди sizin fikrinizcə, sizcə; bax куьн.
[ккуь] (акт. п.) nə; bax вуч².
(-ди, -да, -яр) haşiyə, köbə; куьбе гутун (куьбе кутун) a) köbələmək, köbə tikmək, köbə vermək; b) haşiyələmək, haşiyə vermək, haşiyəyə almaq
(-ди, -да, -яр) düşərgə, dayanacaq, duracaq (karvan, köç və s. üçün); * куьбе кутун müvəqqəti mənzil salmaq, çadır qurmaq, alaçıq qurmaq
dial. bax гуьгъ.
bax гуьгьер.
1. köhnə, əski; куьгьне бармак köhnə papaq; куьгьне мискӀин köhnə (qədim) məscid; куьгьне гъуьрчехъан köhnə (təcrübəli, qocaman) ovçu; 2
köhnəlik.
zərf köhnədən, qədimdən, çoxdan, əskidən; куьгьнедай амай köhnədən (qədimdən, dövrlərdən) qalma; köhnə, əski, qədim
sizinki; куьбур (-у, -а) c. sizinkilər, sizə yaxın olanlar (qohumlar), sizin adamlar, sizin ailənin üzvləri
хьун f. süzülmək; sudan ayrılmaq.
[ккуьз] bax вучиз; * куьз лагьайтӀа bax вучиз (вучиз лагьайтӀа); куьз я nə(yə) lazım, əbəsdir, dəyməz, ehtiyac yoxdur; куьз ятӀа(ни) bax вучиз (вучиз
f.sif. süzülmüş, süzgəcdən keçirilmiş; куьзай нек süzülmüş süd.
1. keçm. zam.: bax куьзун; 2. “куьзун”-dan f.bağl. süzüb, süzərək.
[ккуьзна] dan. “куьз авуна” sözün qısaldılmış forması; bax куьз [ккуьз].
(-из, -на, куьз) f. 1. süzmək, süzgəcdən keçirmək; нек куьзун südü süzmək; 2. süzmək, suyunu çıxarmaq, sudan ayırmaq; къатух куьзун qatığı süzmək
1. kök (gün, vəziyyət, hal mənasında); ....куькве гьатун ...kökə düşmək, günə düşmək, ...vəziyyətə düşmək (pis vəziyyət haqqında); ам кицӀин куькве ав
1. kök, ətli, dolğun, tosqun, şişman, gonbul; куьк кас kök adam; 2. yağlı, piyli; куьк як yağlı ət.
хьун f. kökəlmək, piylənmək, ətlənmək; * кефияр куьк хьун bax кефи.
(-из, -на, -а) f. kökəltmək; гьер куькарун qoçu kökəltmək.
köklük, piylilik, yağlılıq; ətlilik, dolğunluq, tosqunluq.
bax мукӀур.
(-из, -на, -а) f. vurmaq, çəkmək, ilişdirmək; döymək, əzişdirmək.
(-уьз, -вена, -уькӀ) bax куькӀуьнун.