(-из, -на, -а) f. odunu balta və s. ilə xırda-xırda doğramaq, qıxmıq halına gətirmək, qıxmıqlamaq.
къя хьун f. 1. diqqətli olmaq, sayıq olmaq, ehtiyatlı olmaq, ehtiyat etmək; 2. duruxmaq, duruxsunmaq
(-из, къяна, къягъ) f. 1. qurmaq (tələ, tor); 2. diqqətlə (maraqla) qulaq asmaq, diqqətini toplamaq, diqqət vermək, qulaqlarını şəkləmək (məc
ləzgi əlifbasının on altıncı hərfi; bax кьа.
“КЬ” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
хьун f. 1. məqbul olmaq, qəbul olunmaq, bəyənilmək, xoşlamaq; 2. qəbul olunmaq, daxil edilmək, götürülmək
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: qəbul etmək; дарманар кьабулун dərman qəbul etmək (içmək, atmaq); мугьман кьабулун qonaq qəbul etmək (qarşılamaq); къ
(-ди, -да, -ар) 1. dan. küt, qanmaz, fərasətsiz (adam); 2. bax тафт.
qəd. mömin, dindar, dinçi.
bax къагьар.
f.sif. qapan, dişləyən, tutan, sərt; кьадай кицӀ элуькьдач. Ata. sözü qapan it dişini göstərməz (bax кьун¹)
(-ди, -да, -ар) 1. miqdar, qədər, say, kəmiyyət; 2. məc. hüdud, hədd, ölçü, hədd-hüdud; 3. qədər, qismət, tale, müqəddərat; * бес кьадар kifayət qədər
hədd-hesab, say, miqdar; кьадар-гьисаб авачир (кьван) hədsiz-hesabsız, saysız-hesabsız, hədsiz, saysız
1. bax кьадар 3); 2. məc. həyat, ömür, yaşayış, güzəran; * кьадар-кьисмет сад авун evlənmək, ailə qurmaq
“кьун¹”-un murad forması; bax кьун¹.
(-ди, -да, -ар) suvaq, mala; кьазбун авун bax кьазбунун.
(-из, -на, -а) f. suvaq çəkmək, suvaqlamaq, malalamaq; цал кьазбунун divarı suvaqlamaq.
suvaqçı, malaçı, malakeş.
suvaqçılıq, malaçılıq, malakeşlik.
(-уни, -уна, -ар) tib. sifilis; кьакунин sifilis -i [-ı].
1. zool. hörümçək quşu (sərçə fəsiləsindən bir quş); 2. dəyirman təknəsi; 3. məc. qarın, gödən.
bax къакар².
burun dəliyində quruyub qalmış çirk (fırtıq); япун кьакь qulaq çirki.
(-уни, -уна, -ар) 1. bot. pıtraq; ayıpəncəsi; ayıpəncəsi çiçəyi (ümumiyyətlə üzərində yapışqan gülləri (toxumları) olan bitki növləri və bu bitkilərin
1. hündür, uca, yüksək; кьакьан цал hündür divar; кьакьан тар hündür ağac; 2. hündür, ucaboy(lu), hündürboy(lu); кьакьан кас hündür adam; 3
хьун f. 1. yüksəlmək, ucalmaq, qalxmaq, yuxarıya doğru artmaq; boy atmaq; 2. məc. ucalmaq, hörmətə minmək, yüksəlmək