(-ди, -да, -ар) kəmənd; кеменда гьатун a) kəməndə düşmək, kəməndlə tutulmaq (at haqqında); b) məc. kəməndə keçmək, ilişmək, tora düşmək, hiylənin qurb
mus. kaman, kamança; кеменчидин kaman -i [-ı].
c. (t. кем) (-и, -а) c. əldə toxunma ucu şiş yun corab növü.
saqqız; кендирагъ жакьун saqqız çeynəmək; * кендирагъ чуьнуьхун məc. saqqızını oğurlamaq.
[ккени] bax кани.
bax канивал.
bax хуьр.
(-ди, -да, -ар) qəpik; вад кепек beş qəpik; * кепек-кепекдалди qəpiyi qəpiyinə, düppədüz; чат кепек bax чат¹
(-ри, -ра) c. 1. kəpək, ələnti (bax палар, пулар); 2. “кепек”in cəmi; bax кепек.
kepka (kişi baş geyimi).
1. kəfgir; 2. köhn. rəqqas, yellənən mil, ox (divar saatlarında).
kərə, qulaqları çox qısa; kərçə (qoyun haqqında); кере хеб kərə qoyun, qısaqulaq qoyun.
(-ди, -да, -ар) zool. sağsağan; керекулдин sağsağan -i [-ı]; * керекул ахъаюн məc. dan. şayiə buraxmaq, yalan məlumat yaymaq
1. din. kəramət, xariqüladə hal; 2. möcüzə; * акурбур аламатар, аквазмайбур – керематар (л.х.м.) görəcəkli günlərim(iz) varmış
bax лат.
köhn. 1. vurma cədvəli; 2. məc. fikir, niyyət, məram.
tir başı, ağac parçası, taxta parçası.
1. k.t. toxa, kətmən; керки ягъун toxalamaq, kətmənləmək; 2. kərki (yonucu, kəsici alət); керки ягъун kərki ilə yonmaq, kərkiləmək (ağacı, taxtanı)
хьун f. 1. girdə olmaq, girdələşmək, yumrulaşmaq; 2. dairəvi olmaq, dairə şəklinə düşmək; 3. məc. həddən artıq kökəlmək, köklükdən yumrulaşmaq
[ккерккил] 1. yumru, girdə, yuvarlaq; керкил къван yumru daş; 2. dairəvi, dəyirmi; 3. məc. dan. yastıboy, kök, gonbul (adam haqqında)
1. yumruluq, yuvarlaqlıq, girdəlik; 2. dairəvilik, dairəvi olma.
(-ди, -да, -ар) 1. kərpic; керпичар атӀун kərpic kəsmək; керпичрин цал kərpic divar; 2. kərpic (qumar kağızında); керпичрин биби kərpic qız
хьун f. 1. gerçək olmaq, doğru olmaq, düz çıxmaq, gerçəklənmək; 2. gerçəkləşmək, doğrulmaq, həyata keçmək, reallaşmaq, həqiqətə çevrilmək
gerçək; düz, doğru; həqiqət; керчек гаф gerçək söz.
(-из, -на, -а) f. gerçəkləşdirmək, həyata keçirmək, reallaşdırmaq.