zərf 1. zarıldaya-zarıldaya, inildəyə-inildəyə, ağlaya-ağlaya; 2. zingilti ilə, zingildəyə-zingildəyə
köhnə; цӀуру пек köhnə paltar; * цӀуру авун köhnəltmək; цӀуру хьун köhnəlmək.
köhnəlik.
say on altı; цӀуругуд лагьай sıra s. on altıncı.
zərf on altı-on altı.
on altı dəfə.
(-из, -на, цӀур ая) f. 1. zarıldamaq, inildəmək, zarımaq; 2. zingildəmək, zarımaq; ulamaq.
(-из, -на, цӀур ая/-а) bax цӀурурун 1).
(-аз, -ана, цӀуруцӀ) f. 1. ərimək; жив цӀразва qar əriyir; 2. məc. utanmaq, sıxılmaq, xəcalət çəkmək; 3
(-из, -на, -а) f. 1. əritmək; ракъини жив цӀурурда, хажалатди – рикӀ. Ata. sözü buzu gün əridər, insanı xəcalət; 2
cazibə, şirnikdirici şey, başdan çıxaran şey.
(-ди, -да, -ар) tex. ərinti, xəlitə, qatışıq.
dan. ətsiz, piy yağı ilə bişirilmiş duru xörək.
say on bir; цӀусад лагьай sıra s. on birinci.
zərf on-bir-on bir.
on bir dəfə.
(-из, -на, -а) f. 1. siyirmək, cızmaq, dərisini qopartmaq; 2. cızıq-cızıq eləmək, cızmaq (ucu iti alətlə); 3
bax чӀухлумпӀ.
(цуцӀу, цуцӀа, цӀуцӀар) lülək; kran, qurna; самовардин цӀуцӀ samovar lüləyi.
dial. bax кӀуьд.
(-из, -на, -а) f. sürüşdürmək, sürüşməsinə səbəb olmaq.
sürüşkən, sürüşək, tamamilə hamar; sivişkən.
(-из, -на, -а) f. sürüşmək.
bax цуькӀ.
(-ди, -да, -ар) vəzəri (göyərti); цӀуьлуькдин vəzəri -i [-ı].
bax уьцӀуьн.
(-ди, -да, -яр) 1. arabanın qutusu, çərçivəsi (təkərsiz, oxsuz); 2. bax цӀуну(в).
(-ди, -да, -ар) donuz balası, donuz potası; çoşqa (dan.); цӀуьрнуьгъдиз хух ягъиз вакӀавай чир жеда. Ata
bax цӀвех.
“цӀвецӀ”-in cəmi; bax цӀвецӀ.
dial. bax цӀуд.
dial. bax цӀусад.
təql. nırç (dili basaraq «yox» demə mənasında səs çıxartma); цӀ-цӀ (тӀ-тӀ) авун «yox» mənasında nırç eləmək, nırçıldamaq
“ЦӀ” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
[чча] dial. bax це²; ча гьахьун bax це гьахьун.
(чкад.п.) bizə; bax чун.
dial. bax це¹; ча лугьун bax це (це лугьун).
söz-söhbət, şayiə, söz-sov; * чав акъатун a) xəbər çıxmaq, şayiə çıxmaq, söz-söhbət yayılmaq; b) məc
ЧАВАЙ, ЧАВДИ (чкад. п.) bax чун; чав гва bizdədir; чавай жузуна bizdən soruşdu.