(-ди, -да, -ар) 1. tar (simli musiqi aləti); тардин tar -i [-ı]; тар ягъун tar çalmaq.
[ттар] 1. sürgü, siyirmə; kilid; gilan (məh.); рикӀинихъ тар вегьин qapının siyirməsini vurmaq; 2. paltar asmaq üçün çəkilmiş viş, ip, bağ, qaytan, si
[ттар] (-ци, -це, -ар) 1. ağac; жумун тар heyva ağacı; тар акӀурун ağac əkmək; 2. таран, тарцин ağac -i [-ı]; тарцин чкал ağac qabığı; * тараз якӀв яд
tar-mar, xaraba, dağınıq, dağılmış, viran qalmış; тар-мар авун bax тармарун.
ТАРАЗ, ТАРАН bax тар¹ [ттар].
erkək arı.
tib. ekzema (dəri xəstəliyi).
(-ди, -да, -ар) bax тарун.
1. tar. qoçbaşı; 2. tex. dəniz. hərb. taran.
zool. ağacqurbağası, yaşıl qurbağa; таранхъипрен ağacqurbağası -i [-ı].
təql. tappatap, tappatup (səsi).
[ттарар] 1. yaln. c. hana, xana, kargah; 2. c. bax тар [ттар].
bax кӀваркӀвалаг.
bax тӀаратӀ.
təql. taraq-turuq.
qarət, talan, çapqın, çapovul, soyğun, tarac, talama; тараш авун bax тарашун.
(-из, -на, тараш) f. 1. tarac etmək, talan etmək, qarət etmək, soyğunçuluq etmək, çapıb-talamaq, çalıb-çapmaq; çapmaq, talamaq, soymaq; 2
1. qarətçi, soyğunçu, talançı, quldur; 2. məc. dan. rüşvətçi, rüşvətxor; müftəxor.
1. qarətçilik, soyğunçuluq, talançılıq, quldurluq; 2. məc. dan. rüşvətçilik, rüşvətxorluq; müftəxorluq
boşqab, nimçə.
din. təriqət.
(-ди, -да, -ар) 1. tərif, mədh, vəsf; şöhrət, ad; 2. tərif; жумладин тариф qram. cümlənin tərifi; гьуьлуьн тариф coğr
bax тарифун.
(-из, -на, тариф ая) f. tərif etmək, vəsf etmək, mədh etmək, tərifləmək.
(-ди, -да, -ар) 1. müxt. mən.: tarix; квитанциядин тарих qəbzin tarixi; 2. keçmiş; * гьижри тарих hicri tarix, tarixi-hicri; милади тарих miladi tarix
tarixi; тарихи факт tarixi fakt; тарихи роман tarixi roman.
tarixilik.
tarixçi; tarixşünas.
(-уни, -уна, -ар) dial. dəyənək, çomaq.
dial. ləng; halsız, taqətsiz, yorğun.
(таркуни, таркуна, -ар) 1. dəstə, dəstəcik (həvəngdə); 2. toxmaq (paltarı suyun içində döyəcləyib təmizləmək üçün istifadə edilən bir başı qalın ağac
yuntəmizləyici alətin bir hissəsi.
bax кард.
хьун f. 1. tar-mar olmaq, xaraba qalmaq, dağılmaq, alt-üst olmaq; 2. dağılmaq, məhv olmaq, darmadağın olmaq
(-из, -на, -а) f. 1. tar-mar etmək, xaraba qoymaq, dağıtmaq, viranə qoymaq; 2. məhv etmək, yox etmək, dağıtmaq, darmadağın etmək
dial. 1. yığın, qalaq, dəstə; 2. paçka, dəstə, bağlı.
zərf. 1. tappadan, tap səi çıxararaq, tap edərək, tappıltı ilə, şarap, şa(ra)ppadan; 2. birdən, gözlənilmədən, qəfildən, qəflətən; şarp, şarpadan
[ттарс] (-уни, -уна, -ар) 1. müxt. mən.: dərs; тарс кӀелун dərs oxumaq; 2. məc. tənbeh, cəza; 3. məc
dial. bax гьерт.
1. it cinsi (qısa tüklü); 2. qoyun iti (çox iri); 3. məc. bədxasiyyət, acıdil, davakar, söyüşkən, rəftarsız (adam haqqında)
dan. köhn. dartayçı (dartayla quyudan neft çıxaran adam).
köhn. dartayçılıq.
tərtib; düzülüş, düzüm; qayda, üsul, nizam; тартибдик кутун tərtibə salmaq, nizama salmaq, səliqəyə salmaq
(-ди, -да, -яр) dülgər aləti (hər iki tərəfdən tutacağı olan yonucu alət).
(-ди, -да, -ар) zool. tarakan, mətbəxböcəyi; тарундин tarakan -i [-ı].
boş, yumşaq, sallaq (əzələ haqqında).
(-уни, -уна, -ар) şüvül, uzun və düz cavan ağac (kəsilərək budaqlardan təmizlənmiş, qabığı soyulmuş); къавуз тарчар гун keç
tas (nərd oyununda).
(-уни, -уна, -ар) tas, ləyən, teşt.
(-ди, -да, -яр) şərid, lent, yastı qaytan.