Ləzgicə-azərbaycanca lüğəti

  • РУГ-РУГ

    xıncım-xıncım, tikə-tikə, parça-parça; руг-руг авун a) xıncım-xıncım etmək, tikə-tikə etmək, toz halına salmaq; b) məc

    Tam oxu »
  • РУГМИХЬДАЙ

    sif. toztəmizləyən, toztəmizləyici; ругмихьдай машин toztəmizləyən maşın.

    Tam oxu »
  • РУГУД

    say altı; ругуд лагьай sıra s. altıncı.

    Tam oxu »
  • РУГУД-РУГУД

    zərf altı-altı.

    Tam oxu »
  • РУГУДВАЦРАН

    altıaylıq; ругудвацран аял altıaylıq uşaq.

    Tam oxu »
  • РУГУДЙИКЪАН

    altıgünlük.

    Tam oxu »
  • РУГУДЙИСАН

    altıillik.

    Tam oxu »
  • РУГУДКЪАН

    bax ругудйикъан.

    Tam oxu »
  • РУГУДПИПӀЕН

    altıbucaqlı, altı bucağı olan; altıkünc.

    Tam oxu »
  • РУГУДРА

    altı dəfə, altı kərə.

    Tam oxu »
  • РУГУДСАН

    bax ругудйисан.

    Tam oxu »
  • РУГУДЦӀАРЦӀИН

    altımisralı, altı misradan ibarət (şer haqqında).

    Tam oxu »
  • РУГУДЧИНИН

    hənd. altıüzlü, altı üzü olan.

    Tam oxu »
  • РУГУДЧӀУРАН

    altıyaşar (otyeyən heyvanlar haqqında); ругудчӀуран яц altıyaşar öküz.

    Tam oxu »
  • РУГУЛ

    (-ди, -да, -ар) 1. erkək uşaq, oğlan uşağı; ругул аял erkək uşaq, oğlan; 2. cavan oğlan, gənc oğlan, yeniyetmə

    Tam oxu »
  • РУГУН

    (-из, -на, руг ая) f. 1. toz eləmək, toz qaldırmaq, tozlamaq; 2. bərk cismi əzərək toz halına salmaq; 3

    Tam oxu »
  • РУГУН¹

    (-ди, -да, -ар) is. k.t. vəl (taxtadan qayrılmış taxıldöyən alət); * ругунар акалун məc. dan. vedrə bağlamaq, ələ salmaq, lağa qoymaq, masqara etmək,

    Tam oxu »
  • РУГУН²

    (ргаз, ргана, ругуг) f. 1. qaynamaq; нек ргазва süd qaynayır; кьве кьил са къапуна ргадач. Ata. sözü iki baş bir qazanda qaynamaz; 2

    Tam oxu »
  • РУГУР

    1. qaynanmış; qaynadılmış; ругур яд qaynanmış su; 2. qaynar suda bişirilmiş; ругур як suda bişirilmiş ət, soyutma ət

    Tam oxu »
  • РУГФИТӀИНДАЙ

    tozsoran, tozyığan.

    Tam oxu »
  • РУГЪ

    (-а, -а, -ар) sıx bitmiş hündür, keçilməz alaq otları; cəngəllik; ругъ акьалтун alaq basmaq, keçilməz olmaq

    Tam oxu »
  • РУГЪВАЛ

    (-ди, -да, -ар) 1. zool. zəli; 2. məc. istismarçı, qaniçən, qansoran; * ругъвал хьиз алкӀун a) zəli kimi yapışmaq, yapışıb əl çəkməmək; b) təngə gətir

    Tam oxu »
  • РУГЪВАЦ

    Bozdar, it ləqəbi (boz tüklü).

    Tam oxu »
  • РУГЪУЛ

    bax рагъул.

    Tam oxu »
  • РУГЪУЛАРУН

    bax рагъуларун.

    Tam oxu »
  • РУГЪУН

    (-ди, -да, -ар) bot. qızıl boya, boyaq otu (kökündən qırmızı boyaq alınan ot).

    Tam oxu »
  • РУГЬ

    bax руьгь.

    Tam oxu »
  • РУГЬАНИ

    ruhani, din xadimi.

    Tam oxu »
  • РУГЬАНИВАЛ

    ruhanilik, din xadimliyi.

    Tam oxu »
  • РУДА

    1. filiz, külçə, xam mədən; 2. рудадин filiz (mədən) -i [-ı].

    Tam oxu »
  • РУЖА

    (-ди, -да, -яр) tüfəng; ружадин tüfəng -i [-ı]; * буьркьуь ружа köhnə (paslanmış) tüfəng.

    Tam oxu »
  • РУЗИ

    (-ди, -да, -яр) ruzi, azuqə, yeyəcək; * рузи атӀун ruzisini kəsmək, yeyəcəksiz qoymaq; ac qoymaq.

    Tam oxu »
  • РУК

    (-ва, -ва, -вар) 1. meşə (bax ттам); 2. рукван “рук” söz. sif. meşə -i [-ı]; рукван накьв meşə torpağı

    Tam oxu »
  • РУКЪУРУН

    bax ракъурун.

    Tam oxu »
  • РУЛЕТ

    rulet.

    Tam oxu »
  • РУЛЕТКА

    ruletka (1. xüs. ölçü lenti; 2. ruletka oyunu).

    Tam oxu »
  • РУЛОН

    (-ди, -да, -ар) rulon.

    Tam oxu »
  • РУМ

    dan. təkan; рум гун a) təkan vermək, hərəkət vermək, irəlilətmək; b) klas. ələ salmaq, təhqir etmək, lağa qoymaq; qısnamaq, sıxışdırmaq

    Tam oxu »
  • РУМКА

    bax рюмка.

    Tam oxu »
  • РУПОР

    rupor (səs gücləndirən boru).

    Tam oxu »
  • РУС

    bax урус.

    Tam oxu »
  • РУСВАГЬ

    хьун f. 1. rüsva(y) olmaq, biabır olmaq, abırdan düşmək, adı ləkələnmək; 2. məc. dan. çirklənmək, kirlənmək, ləkələnmək, batmaq

    Tam oxu »
  • РУСВАГЬ

    rüsva(y), abırdan düşmə, heysiyyətdən düşmə, biabır olma; русвагь авун bax русвагьун.

    Tam oxu »
  • РУСВАГЬВАЛ

    rüsva(y)lıq, rüsvayçılıq, biabırçılıq.

    Tam oxu »
  • РУСВАГЬДАКАЗ

    zərf rüsvayçılıqla; biabırcasına.

    Tam oxu »
  • РУСВАГЬДИЗ

    zərf русвагьдаказ.

    Tam oxu »
  • РУСВАГЬУН

    (-из, -на, -а) f. 1. rüsva(y) etmək (eləmək), abırdan salmaq, biabır etmək, adını ləkələmək; 2. məc. dan

    Tam oxu »
  • РУТУЛ

    1. rutul (Dağıstanda xalq); рутул чӀал rutul dili; 2. Rutul (yaşayış məntəqəsi).

    Tam oxu »
  • РУТУЛВИ

    rutullu.

    Tam oxu »
  • РУТӀУН

    (ритӀиз, ртӀана, рутӀутӀ) 1. büzüşmək (ağız haqqında); 2. büzüşdürmək (turş şey haqqında); сивер ритӀидай ağızbüzüşdürücü; * гумади рутӀун his bağlama

    Tam oxu »