(-ди, -да, -яр) fayda, xeyir, mənfəət, səmərə; nəticə; гзаф рахуникай файда авач. Ata. sözü quru sözdən fayda yoxdur; файда авачир faydasız, xeyirsiz,
sələmçi, müamiləçi.
bax фуфайка.
(-ди, -да, -ар) fayton; файтундин fayton -i [-ı].
faytonçu, faytonsürən.
faytonçuluq.
(чкад.п) bax фу; фак кьел тахьун bax кьел.
(-уни, -уна, -ар) 1. fakt, gerçəklik, reallıq, həqiqət; həqiqətən olmuş hadisə (əhvalat); 2. əsas, dəlil, sübut; nümunə, misal
(-ди, -да, -ар) amil, səbəb.
fakültə.
bax фагъир.
(чкад.п) bax фу; фал кьин кьун bax фу.
(-ди, -да, -ар) fal, fal açma, fala baxma; фал ахъаюн (фалдиз килигун) fal açmaq, fala baxmaq.
1. tib. iflic; фалужди ягъун (фалуж хьун) iflic vurmaq, iflic olmaq; 2. məc. fəaliyyətsizlik, hərəkətsizlik, durğunluq
falçı, falabaxan.
falçılıq, falçının işi, peşəsi.
familiya, soyad.
(тал.п.); 1. çörək -i [-ı]; зегьмет такурдаз фан къадир чир жедач. Ata. sözü zəhmət görməyən çörəyin qədrini bilməz; 2
fani, müvəqqəti, keçici, qalmayan; həmişəlik olmayan, axırı olmayan, axırı puç; фана дуьнья fani dünya
bax фонарь.
bax фанар.
1. farağat, sakit, səssiz, dinməz-söyləməz; 2. dinc, sakit, asudə, xatircəm, arxayın; * фаракъат авун a) farağat etmək, yerbəyer etmək, rahatlamaq; b)
zərf bax фаракъат 1); фаракъатдаказ ацукьун farağat oturmaq, dinc oturmaq.
(-ди, -да, -ар) at (şahmat fiquru), fərəs (ər.).
faraş, tez əkilən; tezyetişən, tezböyüyən; * фараш атун faraş gəlmək, vaxtından qabaq özünü göstərmək, havalar qızışmaq (yaz mövsümü haqqında)
zərf tez, sürətlə, vaxtından qabaq.
(-уни, -уна, -ар) fərq, təfavüt; фаркь тун fərq qoymaq, fərqləndirmək, ayrı-seçkilik etmək; фаркь хьун fərq olmaq, aralarında təfavüt olmaq, fərqlənmə
(-ди, -да, -ар) fərman.
fars (xalq); фарс чӀал fars dili, farsi.
zərf fars dilində, farsca.
(-и, -а) c. bot. qarağat (kolu və meyvəsi); bax цӀирицӀар.
1. pər, qanad; fırlanğıc; 2. dan. ventilyator; 3. dağdağa (məh.).
farfor, çini; фарфордин çinidən qayrılmış.
fəsahətli, aydın, gözəl, səlis, düzgün.
fəsahət.
zərf fəsahətlə, aydın (surətdə), səlis, gözəl, düzgün.
1. fasiq (ər.), günahkar, pis işlər görən, fisqü-fücur sahibi; dinsiz; 2. məlun, böhtançı, fitnəçi, araqarışdıran
(-ди, -да, -ар) 1. fason, ülgü, biçim, model; 2. məc. fors, əda, təşəxxüs, şıq.
fatihə (quranın ilk surəsi); фатигьа гун fatihə vermək.
dial. əmiarvadı, əmidostu.
1. ikiüzlü, riyakar; фашал кас ikiüzlü adam, riyakar adam; 2. fırıldaqçı, kələkbaz (adam).
1. ikiüzlülük, riyakarlıq; 2. fırıldaqçılıq, kələkbazlıq; фашалвал авун a) ikiüzlülük etmək, riyakarlıq etmək; b) kələkbazlıq etmək, biclik etmək, fır
bax фашалдаказ.
zərf 1. ikiüzlülüklə, riyakarlıqla, riyakarcasına; 2. fırıldaqla, kələkbazlıqla.
fevral; февралдин fevral -i [-ı].
müxt. mən.: federasiya.
keçən, ötən; keçmiş, ötmüş; ötüb keçmiş; фейи йис(уз) keçən il(də).