bax пурни.
zool. şonqar, şahin; шангъардин şonqar -i [-ı].
şıltaq, kür, ağlağan, şıltaqçı; inadcıl, tərs; шандакь аял şıltaq uşaq; шандакь авун bax шандакьун.
bax шиндакьун.
(-ди, -да, -ар) qəd. 1. qoşun, ordu; ях шанил piyada qoşun; миях шанил atlı qoşun, süvari dəstəsi; 2
1. iflic; iflic olmuş, şikəst, şil; шанкӀал хьун a) iflic olmaq, iflic vurmaq; b) çəng olmaq, qıc olmaq, keyləşmək, hərəkətdən düşmək, hissizləşmək; ş
çeçələ; шанкӀал тӀуб çeçələ barmaq.
1. iflic adamın halı, şikəstlik, şillik; 2. məc. topallıq, çolaqlıq.
şans (uğur qazanmaq imkanı).
şantaj.
köhn. sözəbaxmaz, sözəbaxmayan, sözə qulaq asmayan, deyilənə əməl etməyən.
dan. milçəkvuran.
(-ди, -да, -яр) şapka, kepka.
şapkaçı, şapka tikən usta.
təql. şappıltı səsi; шапп авун şappıldamaq, şappıltı səsi çıxarmaq; * шаппиз тун (гун) a) icb. şappıldatmaq; b) şaplamaq, şapalaq vurmaq
dan. möhür.
(-ди, -да, -яр) dovşan balası.
köhn. kasıb, fağır, aciz.
(-ди, -да, -ар) 1. kürə, şar; Чилин Шар Yer Kürəsi; бильярддин шар bilyard şarı; 2. hava balonu.
(-чи, -че, -ар) 1. zool. bağırsaqqurdu; кьулу шар zool. yastı qurd; шарчин дарман tib. qurdqovucu dərman; 2
köhn. 1. şikayət, giley; 2. bax шариат.
köhn. padşah, şah, çar, hökmdar.
(-ди, -да, -ар) 1. şaraban (ikitəkərli yüngül minik arabası); 2. keçm. bir neçə sıra uzununa oturacaqları olan dördçarxlı açıq minik arabası
(-ди, -да, -ар) 1. bala (quş, vəhşi heyvan balası); лифрен шараг göyərçin balası; жанавурдин шарагдикай жанавур жеда
köhn. padşahlıq, şahlıq, çarlıq, hökmdarlıq.
şahlıq, padşahlıq (şahın idarəsi altında olan məmləkət, torpaq və s.).
bax ширдан.
şəriət (islam qanunları).
(-ди, -да, -ар) 1. “шар¹” söz. kiç.; kürəcik, balaca kürə, kiçik kürə; 2. fiziol. kürəcik, qanın tərkib hissəsi; ивидин яру (лацу) шарикар qırmızı (ağ
(-ди, -да, -ар) 1. bax шукӀва; 2. dəvə balası, köşək.
(-ди, -да, -ар) şarlatan, yalançı, fırıldaqçı, cüvəllağı.
şarlatanlıq, fırıldaqçılıq, hiyləbazlıq, cüvəllağılıq.
şarnir.
təql. şappıltı səsi, şappıltı.
təql. 1. şart-şart (qamçı səsi); 2. marçıltı səsi; сивив шарп-шарп ийиз тун ağzını marçıldatmaq.
zərf şarap, şappıltı ilə; şarp, şarpadan, şappadan, birdən, qəfildən.
təql. şappıltı səsi; шарпӀ-шарпӀ авун şappıldamaq.
(-уни, -уна, -ар) şərt; шартӀ кутӀунун şərt bağlamaq, müqavilə bağlamaq; qarşılıqlı öhdəlik götürmək; * шартӀунин ишара şərti işarə; шартӀунин наклоне
(-уни, -уна, -ар) şərf, şarf; сун шарф yun şərf.
(-и, -а): нерин шарфар qığırdaq, gəmircək (burun dəliklərində); bax чӀурф (чӀурфар).
təql. xış-xış səsi, xışıltı, xarıltı; шарх-шарх авун xış-xış eləmək, xışıldamaq.
bot. boymadərən, qanotu.
(-ди, -да, -ар) 1. çadra, çarşab; 2. məc. örtük, örtü, pərdə.
tex. şassi.
(-ди, -да, -ар) 1. dəridən altlıq tikilmiş, keyfiyyətsiz saplardan əldə toxunma qalın corab növü(ayaqqabı əvəzinə geymək üçün); 2
işlənməmiş (aşılanmamış) dəri (gön); шатур шаламар işlənməmiş göndən tikilmiş çarıq.
(-ди, -да, -ар) şafran (alma növü); шафрандин şafran -i [-ı].
(-ри, -ра) 1. şahmat daşları (fiqurları); 2. şahmat (oyunu).
şahmatçı.
bax хушракан.