zərf boş-boş, işsiz-gücsüz, heç bir iş görmədən, veyil-veyil.
1. yavan; яван фу yavan (yavanlıqsız) çörək; яван як yavan (yağsız) ət; яван чил yavan torpaq; 2. məc
хьун f. 1. yavanlaşmaq, zəifləmək, gücdən düşmək (torpaq); 2. dan. bitmək, tükənmək, tamamilə işlənib qurtarmaq (yavanlıq haqqında)
(-из, -на, -а) f. dan. 1. qayğısızlıq üzündən torpağın gücdən düşməsinə, yavanlaşmasına səbəb olmaq; 2
1. yavansızlıq, yavanlığın olmadığı hal; 2. gübrəsizlik, gücsüzlük (torpaq haqqında); 3. yağsızlıq (xörək, ət haqqında)
zərf yavan, yavana, yavan-yavan, yavanlıqsız.
bax явандаказ.
zərf yavaş, asta; sakit; яваш рахун yavaş danışmaq; яваш! əmr şəkl.: yavaş! sakit! sakit olun! səs salmayın! tələsməyin!
хьун f. 1. yavaş olmaq, yavaşlanmaq, yavaşımaq, zəifləmək, azalmaq, sakitləşmək; гар яваш хьана külək yavaşıdı; 2
zərf yavaş-yavaş, asta-asta, sakit-sakit, zəif-zəif; ağır-ağır, aramla, tədriclə; яваш-яваш фидайди яргъаз акъатда
(-из, -на, -а) f. 1. icb. yavaşıtmaq, yavaşlatmaq; yavaş etmək, yavaşlandırmaq, zəiflətmək, azaltmaq; кам явашарун addımını yavaşıtmaq; 2
1. yavaşlıq, ağırlıq, astalıq (hərəkətdə, sürətdə); 2. məc. dan. zəiflik, taqətsizlik.
zərf 1. yavaşca, astaca, üsulluca, hiss etdirmədən, səs çıxarmadan, bildirmədən; 2. yavaşcadan, yavaş səslə, astadan, pəsdən, alçaqdan
(-ди, -да, -ар) bot. yovşan (ot); явшандин yovşan -i [-ı].
(-ади, -ада, -ар) tex. yağ; машиндин ягъ maşın yağı; ягъадин yağ -i [-ı]; ягъадин леке yağ ləkəsi; ягъ ягъун yağ sürtmək, yağ çəkmək, yağlamaq
1. dava-dalaş; dava-döyüş, vuruşma, döyüşmə, kütləvi qırğın; 2. vurhavur, qarmaqarışıqlıq, qalmaqal; 3
bax агъалар.
(-а, -а, -ар) 1. yamac, dağ döşü, dağ ətəyi; 2. əkin, tarla (dağ döşündə).
“ягъун”-un murad forması; bax ягъун.
zərf döyə-döyə, vura-vura; zorla, zor işlədərək; ягъиз-ягъиз ракъурун a) döyə-döyə (zorla) göndərmək (bir yerə); b) vura-vura (çalaraq) yeritmək (mıx
(-ди, -да, -ар) sapılca, saplıca; tava.
bax яйлух.
(-из, яна, ягъ) f. 1. müxt. mən.: vurmaq; пар ягъун yük vurmaq, yük çatmaq, yükləmək; кӀалам ягъун calaq vurmaq; лиэнар ягъун nal vurmaq, nallamaq; 2
(-ри, -ра) c. döyüş, vuruş, vuruşma, savaş, dava.
(-ди, -да) 1. həya, abır, heysiyyət, ar, namus, ismət; qeyrət, mənlik; 2. vicdan, insaf, mürüvvət.
rişxənd, istehza, ələ salma, lağa qoyma; masqara, dolama, gülmə; ягьанат авун (ягьанатар авун) bax ягьанатун
(-из, -на, -а) f. rişxənd eləmək, ələ salmaq, istehza eləmək, lağa qoymaq, masqaraya qoymaq, araya qoymaq, dolamaq
rişxəndçi, istehzaçı, masqaraçı, adamdolayan.
rişxəndçilik, masqaraçılıq, adam ələ salma.
(ци, це, ятар) 1. su; хъвадай яд içməli su, şirin su; са гъиле яд ава, са гъиле – цӀай. Ata. sözü bir əlində od, bir əlində su; цин su -i [-ı] bax цин
nida adə, əyə.
gələc. zam.: bax ягъун.
vurağan; ядай кал vurağan inək; ядай хва бубадал алукьдач. Ata. sözü vuran igid atasına gənəşməz.
su basma, sel, daşqın.