1. kirəçi, kirənişiin, kirayənişin; 2. köhn. kirəkeş, kirəçi.
köhn. kirəkeşlik, kirəçilik.
xüs. kirki(t); daraq, həvə (xalçaçılıqda işlədilən dişli alət).
киркӀир хьун f. ikifikirli olmaq, fikrində sabit olmamaq, tərəddüd etmək, qərarsızlıq göstərmək; * киркӀир квай балкӀан gahgir at, tezqızışan (hürkək)
bax керпич.
əyri, çəp, yana əyilmiş; qıyqac; кирс авай (кирс алай) qıyqac, çəp, çəpəki.
zərf düzünə yox, çəpinə, əyrisinə, yanakı, köndələn.
bax кирсдаказ.
zərf qıyğacı, çəpəki, çəpəndazı, çəp-çəp; çəpinə, köndələn; кирсеба килигун qıyğacı baxmaq; кирсеба атӀун qıyğacı kəsmək (parçanı, taxtanı və s
gəndalaş; bax серкӀв.
dal. bax гуьрцел.
кис хьун bax кисун.
nida küş, qıs-qıs (iti qısqırtmaq üçün işlənən nida); кис-кис (кискис) гун (кискис авун) qısqırtmaq, küşkürtmək (iti)
1. dinməz, sakit, azdanışan, danışmaz, üzügülməz; кисай итим dinməz adam; 2. sakit, dinc, mülayim, fağır (adam); 3
1. qaradinməz, lal-dinməz, dinməz-danışmaz; 2. yerəbaxan, hiyləgər, yer altından yasa gedən, gizlincə iş görən
(-из, -на, -а) f. 1. susdurmaq, kiritmək; 2. sakit etmək, sakitləşdirmək, ovundurmaq.
kisə; kiçik torba, kisəcik; тенбекдин кисе tənbəki kisəsi; * кисе ягъун kisə çəkmək, kisə ilə bədənini sürtmək, kisələmək
kim. turşu.
1. zərf dinmədən, danışmadan, sakitcə, kirimişcə, dinməz-söyləməz; кисна ацукьун dinmədən oturmaq; 2
fırça, tük qələm.
(-из, -на, кис) f. 1. susmaq, dinməmək, danışmamaq, kirimək; 2. susmaq, sakitləşmək, sakit olmaq, dayanmaq (quşlar və s
(-ди, -да, -ар) zool. balina; китдин balina -i [-ı].
bax ктаб.
bax кицик.
(-ди, -да, -ар) kətil.
“куткун²”-un murad forması; bax куткун².
yumaq, kələf.
dial. bax кутӀунун.
китӀиш хьун f. sürtülmək, yaxılmaq.
(-из, -на, китӀиш) f. 1. sürtmək, sürtüb təmizləmək, silmək; 2. yaxmaq; sürtüb ləkələmək, bulamaq, batırmaq
(-ини, -ина, -ер) hörük; киф хурун (киф авун) hörükləmək (saçı); bax цӀвал.
(-ини, -ина, -ер) anat. vətər.
kifir, çirkin, eybəcər; кифир хьун kifirləşmək, eybəcərləşmək.
kifirlik, çirkinlik, eybəcərlik.
(-ре, -ре, -ер) zool. zığ-zığ (quş); кихрен zığ-zığ -i [-ı].
dial. bax кӀир².
(-ди, -да, -ар) kürəkcik (ağacdan qaşıq və s. qayırmaq üçün qövsvarı tiyəsi olan alət); * хам тӀушундай кихел bax кӀир² (5-ci mənada)
“килигун”-un təkr. tərzi.
nida “əl vurma, yandırar” mənasında (balaca uşaqları oddan qorxutmaq üçün işlədilən nida).
(-ди, -да, -ар) 1. əzgil; чӀуру кицик cır əzgil; 2. кицикдин a) əzgil -i [-ı]; b) “кицик” söz. sif.; кицикдин тар əzgil ağacı; * кицикдин яд isteh
(-из, -на, -а) f. 1. toxunmaq, əl vurmaq, dəymək; 2. dan. çırpışdırmaq, oğurlamaq; 3. dan. narahat etmək, mane olmaq, incitmək; dəyib-dolaşmaq, toxunm
(-и, -е, -ер) 1. it, köpək; гъуьрчен кицӀ ov iti, ov tulası; кицӀин it -i [-ı]; кицӀи кицӀин як недач
dan. it-qurd (hərfi tərcüməsi «it-pişik» olub, tanınmayan, bilinməyən adamlar; yararsız, dəyərsiz adamlar mənasında təhqiramiz söz)
1. itlik, köpəklik; 2. məc. acıdillik, davakarlıq, söyüşkənlik.
itəbaxan, itsaxlayan, itçi.
itçilik.
(-ди, -да, -ар) 1. əmgək, kəllə, təpə; кичегьдин əmgək ü [-u]; кичегьдин кӀараб anat. əmgək sümüyü; 2
(-из, -на, кичех) f. 1. səpmək, əkmək; 2. səpmək, tökmək (toz halında olan şeylər haqqında); дарман кичехун dərman səpmək
(-ез, -ена, кичич) f. çiləmək, yüngülcə sıçratmaq, səpmək; лакариз яд кичин ləklərə su çiləmək.
dial. 1. zool. aslan; кичхирдин aslan -i [-ı]; 2. vəhşi, yırtıcı (heyvan).