куьруь-яцӀу итим balacaboy, koppuş (kök) adam.
1. qısalıq, gödəklik; 2. müxtəsərlik.
zərf 1. gödək, qısa; 2. qısaca, gödəkcə, müxtəsər, müxtəsər surətdə, müxtəsərcə, ixtisarla.
zərf qısa, gödək; куьруьз алукӀун qısa geyinmək; bax куьруьдаказ.
qısametrajlı.
куьс гун bax куьш (куьш гун).
куьс авун bax куьсун.
(-из, -на, куьс) f. yönəltmək, uzatmaq, tuşlamaq; тфенг куьсун tüfəngi tuşlamaq; гъил куьсун a) əlini uzatmaq, əlini tuşlamaq, əli ilə bir şeyi və ya
1. küt (təndirin divarından düşüb od və ya kül üstündə bişən yöndəmsiz çörək); 2. bax квет.
dial. bax куьтягьун.
(-ди, -да, -ар) kotan; куьтендал цун kotanla şumlamaq, kotanlamaq (yeri).
1. kotançı; 2. əkinçi, rəncbər.
1. keçm. zam.: bax куьткуьнун; 2. “куьткуьнун”-dan f.bağl. doğrayıb, doğrayaraq.
(-из, -на, -а) f. doğramaq, tikə-tikə etmək, parça-parça kəsmək; келем куьткуьнун kələm doğramaq.
sif. doğrama, doğranmış; куьткуьр тенбек doğrama tənbəki.
хьун f. 1. qurtarmaq, bitmək, tamam olmaq, başa çatmaq; 2. tükənmək, qurtarmaq, bitmək; 3. dan. ölmək, keçinmək
(-из, -на, куьтягь) f. qurtarmaq, bitirmək, tamamlamaq, başa çatdırmaq.
куьтӀ авун bax куьтӀун; куьтӀ тавун ink. şəkl. 1. dinməmək, danışmamaq, susmaq, kirimək; 2. məc. üstünü vurmamaq, haqqında danışmamaq; 3
bax куьтӀ.
(-из, -на, куьтӀ ая/-а) f. (adətən inkar şəklində işlənir) 1. dinmək, söz söyləmək, danışmaq; 2. məc
küftəbozbaş, küftə.
(уьни, -уьна, -ер) 1. qom, dəstə; şələ şəklində yığılaraq bir-birinə rəbt edilmiş odun, şax və s.; куьх авун dəstə ilə bağlamaq, toplamaq, yığıb bir y
“куьцӀуьн”-ün təkr. tərzi.
“куьцӀуьрун”-un təkr. tərzi.
dial. “куьчӀуьн”-ün təkr. tərzi.