zərf çömbələn, çömbələk; цуквал ацукьун çömbələn oturmaq, sallağı oturmaq; çöm(b)əlmək.
ЦУКӀУНА, ЦУКӀВАР bax цӀукӀ.
1. sıyıq, yarıduru halda olan, horra; 2. maye halında nəcis (ishal zamanı).
(цаз, цана, цуз) f. 1. şumlamaq, sürmək (yeri); bax гьалун¹; 2. əkmək; тумар цун toxum əkmək; 3. məc
(цваз, цвана, цуз) f. tikmək; tikmə işi görmək; бармак цун papaq tikmək; хамуникай цвайи dəridən tikilmiş
(цваз, цана, цуз) f. 1. tökmək (mayelər haqqında); 2. süzmək, tökmək (ancaq içməli şeylər, xüsusən çay haqqında)
tumturş, çox turş, lap turş.
(-и, -а, -ар) tövlə, mal damı, pəyə; цурин tövlə -i [-ı].
(-уни, -уна, -ар) 1. mis; михьи цур saf mis; 2. цурун a) mis -i [-ı]; b) “цур” söz. sif.; цурун мяденар mis mədənləri; цурун къажгъан mis qazan
qırov.
цур къачун 1. turşumaq, qıcqırıb xarab olmaq; 2. qıcqırma halında olmaq; qıcqırmaq, acımaq.
turşu, lavaşana (bax цуру¹).
bax цур¹; цурин рак tövlə qapısı.
цурк акъатун bax цак (цак акъатун).
(-ди, -да, -яр) is. turşu, lavaşa, lavaşana.
sif. 1. turş; цуру чумал turş zoğal; 2. turşumuş, qıcqırmış, qıcqırıb xarab olmuş; цуру тугъ turşumuş ayran; * цуру авун a) turşutmaq, qıcqırtmaq, bir
хьун f. 1. turşumaq, turş hala gəlmək, turşlaşmaq; qıcqırmaq, xarab olmaq; 2. turş olmaq, turşalmaq; * араяр цуру хьун məc
1. turşluq; turş dad, turş dadma; 2. məc. narazılıq, inciklik.
qəd. rəhmsiz, amansız, mərhəmətsiz, insafsız.
rəhmsizlik, amansızlıq, mərhəmətsizlik, insafsızlıq.
bax цур².
цурун пешер bot. turşəng, quzuqulağı.
1. dan. şam; цурцӀаж хьиз цӀурун məc. şam kimi ərimək, çox arıqlamaq, ətini tökmək; 2. bax цӀурцӀаж.
dial. bax тихтих.
цуцун тар bot. göyrüş, vən (ağac).
[цhуцӀар] “цӀуцӀ”-un cəmi; bax цӀуцӀ.
(-ди, -да, -ар) 1. qalın yer, yoğun yer (əyirmə, hörmə zamanı ipdə, kəndirdə əmələ gəlmiş bənd, buğum haqqında); 2
(-ди, -да, -ар) zool. sansar (rus. куница); цуцӀулдин sansar -i [-ı]; цуцӀулдин хам sansar dərisi (xəzi)
dial. bax гуьгъ.
[цhуьк] (-веди, -веда, -вер) 1. çiçək; gül; цуькведин çiçək (gül) -i [-ı]; цуькведин пеш bot. gül yarpağı, ləçək; 2
(-ди, -да, -ар) dan. güldan, gülqabı; dibçək.
(-и, -ра) c. güllər, çiçəklər; bax цуьк.
çiçəkçi, gülçü (çiçəkçilik mütəxəssisi).
çiçəkçilik; gülçülük.
(-из, -на, цуьк ая) f. çiçəkləmək, çiçək açmaq, gül açmaq, güllənmək, çiçəklənmək; ичин тара цуькна alma ağacı çiçəkləndi; bax цуьк (цуьк авун)
(-уь, -ве, -вер) 1. darı; мух цана, цуькӀ гвена. Ata. sözü arpa əkdim, darı çıxdı; 2. цуькӀуьн darı -i [-ı]; цуькӀуьн гъуьр darı unu; * цуькӀ хьун yav
[цhуькӀуьн] 1. “цуькӀ” söz. sif. цуькӀуьн фу darı çörəyi; 2. “цуькӀ”-ün yiyəlik halı; darının; bax цуькӀ
[цhуькӀуьн] ağız suyu, tüpürcək, selik; tüpürük, çırt; цуькӀуьн вегьин tüpürmək; çırt atmaq.
(-уьни, -уьна, -ер) 1. dərz; цуьлуьн dərz -i [-ı]; цуьлуьн чӀикь dərz bağı, bəndəm; цуьлер кутӀунун k
çul (atın dalına salınan yundan toxunma qalın örtük; kiçik xalça).