(регъуь, -е, -ер) 1. dəyirman; цин регъв su dəyirmanı; гъилин регъвер əldəyirmanı, kirkirə; регъуьн dəyirman -i [-ı]; регъуьн къван dəyirman daşı; 2
“регъуьн²”-ün murad forması; bax регъуьн².
f.sif. üyüdülmüş, çəkilmiş, döyülmüş; регъвей чӀахар üyüdülmüş yarma; регъвей як çəkilmiş ət (ət maşınında)
(-и, -а) bot. xədicə gülü.
(-и, -а) “регъв”-in cəmi; bax регъв.
(-ди, -да, -ар) zool. süleysin (dələyə oxşar heyvan).
dial. bax пару.
(-ди, -да, -ар) 1. qıraq, kənar; фан регъел çörəyin qırağı; 2. kənar, sahil; вацӀун регъел çayın kənarı; гьуьлуьн регъел dəniz sahili
(акт.п.) dəyirman; bax регъв.
sif. utancaq, çox utanan, üzü qızaran; həyalı, ismətli, abırlı; регъуь руш utancaq qız; регъуь авун utandırmaq, qızartmaq, utancaq bir vəziyyətə salma
(-ди, -да, -яр) is. yelin (məməli heyvanlarda); регъуь авун (регъуь къалурун) yelin salmaq, yelini böyümək; yelinləmək
хьун f. utanmaq; həyalanmaq, çəkinmək; дилидаз регъуь жедач, регъуь адан иесидиз жеда. Ata. sözü dəli utanmaz, yiyəsi utanar; регъуьни тахьана utanmad
1. utancaq(lı)lıq, həyalılıq, abırlılıq, ismət, həya, abır; 2. utanma, sıxılma, çəkinmə; регъуьвал авун bax регъуьвалун
(-из, -на, -а) f. utancaqlıq etmək, utanmaq, həyalanmaq, qızarmaq, çəkinmək, sıxılmaq, xəcalətlənmək
bax регъуьдаказ.
zərf utana-utana, sıxıla-sıxıla, utanaraq, sıxılaraq.
utancaq, həyalı, ismətli, abırlı (adam).
“регъв”-in yönlük halı.
zərf utana-utana, sıxıla-sıxıla, xəcalətlə.
zərf xəcalətdən; * регъуьла кьин xəcalətindən yerə girmək, bərk utanmaq, adam üzünə baxa bilməmək.
bax регъв; * регъуьн кӀек dəyirman xoruzu (çox sağlam, qıvraq adam haqqında); регъуьн рехъ bir adamın ən çox (tez-tez) getdiyi yer (yol) haqqında
(-вез, -вена, -уьгъ) f. 1. üyütmək, çəkmək; къуьл регъуьн buğda üyütmək; 2. dan. döymək, əzmək, narınlaşdırmaq, toz halına salmaq (şəkər, duz və s
(-ди, -да, -ар) dəyirmançı; вири гъуьруьн, регъуьхъбан цин къайгъудик жеда. Ata. sözü hər kəsin bir dərdi var, dəyirmançının da su dərdi
dəyirmançılıq.
bax регъуьхбан.
(-ди, -да, -ар) rəhbər, başçı; yolgöstərən.