(-ди, -да, -ар) şair. 1. gözəl (qız, qadın); tavat (gözəlin epitetlərindən biri); 2. məc. xanım.
bot. xanımotu.
“аватун”-un inkarı.
1. qonaq otağı; 2. qonaq evi, mehmanxana.
tövrat (yəhudilərin müqəddəs dini kitabı).
“авудун”-un inkarı.
(-и, -а, -ар) baca; bax тав¹; ракӀарай чукурайла, тавунай хтана. Ata. sözü qapıdan qovsan, bacadan gələr
[ттавун] 1. “авун”-un inkarı; 2. -ma, -mə inkar şəkilçiləri; ксун тавун yatmamaq; кӀвалах тавун işləməmək; * вил ацӀун тавун bax вил; тӀем акакь тавун
тавуна хьун 1. meyvənin, xörəyin və s.-nin yemək üçün ən yararlı (yaxşı, yeməli, dadlı) vaxtı haqqında; 2
qonaq otağı; bax тав².
(таквади, таквада, таквар) bot. vəzərək (bitki); таквадин vəzərək -i [-ı].
“тагун”-un murad forması.
1. “гун”-un inkarı; 2. -ma, -mə; яб тагун qulaq asmamaq; фикир тагун fikir verməmək; * ара тагун bax ара; рехъ тагун bax рехъ; чин тагун bax чин [ччин
(-ди, -да, -ар) 1. arxit. kəmər; муькъуьн тагъ körpü kəməri; 2. qübbə, günbəz, tağ; * цавун тагъ göy qübbəsi, göy
[ттагъ] dağ, damğalama, damğa qoyma; тагъ авун bax тагъун; тагъ гун (тагъ илисун) a) dağ basmaq, qızğın dəmirlə damğa vurmaq, dağlamaq; b) məc
1. tuluq; dağar; dağarcıq, torba, kiçik kisə (dəridən); 2. köhn. tağar (83,2 kiloqram); пуд тагъар цуькӀ üç tağar darı; 3
[ттагъма] damğa; bax тӀамгъа; тагъма ягъун (тагъма илисун) a) damğa basmaq (vurmaq), damğalamaq, (damğa ilə) nişan vurmaq, dağ basmaq, dağlamaq; b) mə
[ттагъун] (-из, -на, тагъ ая) f. 1. qovurmaq, qızartmaq (soğan və s. haqqında); чичӀек тагъун soğan qızartmaq; 2
[ттагъун] “гъун”-un inkarı; бахтуни тагъун bəxti gətirməmək.
eyni kökdən gələn, yaxın; тагьлукь миресар yaxın qohum-əqrəba (ata tərəfdən).
təhsil; юкьван тагьсил orta təhsil.
gəl. zam. bax тун.
(-ди, -да, -ар) tədarük, ehtiyat, hazırlıq; тадарак авун (тадарак акун) tədarük etmək (görmək), qabaqcadan hazırlamaq, hazırlıq görmək, ehtiyat görmək
“тада” söz. inkarı; bax тун.
tələsik, təcili, təxirəsalınmaz; тади кар a) tələsik (təcili) iş; b) tələsik (diqqətsiz, başdansovdu) görülmüş iş; тади кардик цӀай акатда
тади гун (тадияр гун) 1. əziyyət vermək, incitmək, çox narahat etmək (yara, ağrı və s. haqqında); 2. ağırlaşmaq, pisləşmək (xəstənin vəziyyəti haqqınd
1. tələsmə; 2. tələsiklik, təcililik, təxirəsalınmazlıq.
bax тадидаказ.
zərf tez, cəld, tələsik, təcili (surətdə); yeyin, sürətlə.
zərf tələsə-tələsə, tez-tez, tələm-tələsik; tez, cəld, tələsik.
(-ди, -да, -ар) çətir, günlük.
(-уни, -уна, -ар) 1. tac (hökmdarlıq rəmzi); 2. çələng, əklil; 3. bot. taccıq; цуькведин таж çiçək tacı
tacir.
tacirlik.
тажуб авун təəccübləndirmək, heyrətləndirmək, heyrətə salmaq; тажуб хьун təəccüb etmək, təəccüblənmək, heyrətlənmək
1. təəccüb, heyrət; 2. тажубвилелди zərf təəccüblə, təəccüblü nəzərlə, heyrətlə.
zərf təəccüblə, heyrətlə, heyranlıqla.
“тун”-un murad forması; bax тун.
(-уни, -уна, -ар) cavan ağac (ümumiyyətlə yenicə kəsilmiş, hələ canında su qalmış, qurumamış, yaş ağac, budaq, odun haqqında); мегъуьн таз cavan palıd
bax тас¹.
(-ди, -да) yenicə soyulmuş qoyun, dovşan və b. heyvan dərisi (xalq təbabətində təpitmə kimi istifadə edilir); тазада тун dərini isti-isti xəstənin bəd
1. körpə, südəmər; таза аял körpə uşaq, südəmər uşaq; таза кӀел körpə quzu; 2. təzə, bayat olmayan, yumşaq; таза фу təzə çörək; 3
1. təzəlik, təravət; 2. sütüllük, sütül olma.
(-ди, -да, -яр) tazı (ov iti cinsi).
(-ди, -да, -ар) 1. təziyə, təziyət (başsağlığı vermə, təsəlli vermə); yas, matəm; 2. klas. dəfn, dəfn mərasimi
(c. таяр) yaşıd, yaşdaş, həmyaş, həmsin.
(таюни, таюна, таяр) 1. tay, qablaşdırılmış yük; самун тай küləş tayı; векьин тай ot tayı; 2. tay, tək, bir (ümumiyyətlə qoşa şeylərdən hər biri); гуь
[ттай] (-ци, -це, таяр) daylaq, day, qulan, qulun; тай галай хвар daylaqlı madyan; тай хун qulunlamaq (madyan haqqında)
taydəyişik, cüt olmayan, taykeş.