MÜBTƏLA

\[ər.\] прил. 1. са гьал (мес. азар, дерт ва мс.) галукьнавай, акатнавай, ктканвай; кьур; кьунвай (мес. дердини); mübtəla etmək (eləmək) куткурун (мес. къумарик); кьилел гъун (са кар, гьал); mübtəla olmaq куткун, акатун, гьатун; кьун (мес. дердини); 2. са затӀуник (мес. пӀапӀрусдик, улубдик ва мс.) акатнавай, ктканвай, вердиш кьунвай, са затӀунал гзаф рикӀ алай.