MÜRGÜ

сущ. муьргуь, мухулад ахвар; mürgü basmaq (vurmaq, çalmaq, döymək, almaq) кил. mürgüləmək.
MÜRGƏNƏ
MÜRGÜLƏMƏK
OBASTAN VİKİ
Mürgü səhləbi

Digər lüğətlərdə