MƏXSUSƏN
\[ər.\] 1. кил. məxsus 1); 2. къастунай, кьасухдай, чиз-чиз.
устар. I прил. присущий, свойственный. Ona məxsusən свойственный ему II нареч. 1. специально. O məxsusən belə etdi он специально сделал так 2
Tam oxu »[ər.] 1. bax məxsus 1-ci mənada. 2. Xüsusi olaraq, qəsdən, bilə-bilə. O, məxsusən belə edir
Tam oxu »