NƏHAYƏT

\[ər.\] 1. сущ. эхир, эхир кьил, куьтягь жедай кьил; nəhayət vermək (qoymaq) эхир эцигун, хуьн, акъвазарун (мес. кӀвалах); nəhayətə yetmək эхирдив агакьун, эхирдиз акъатун, куьтягь хьун, акьалтӀун; nəhayəti yetmək эхир агакьун, эхир хьун, рекьидай вахт хьун; 2. сущ. куьтягь жедай кьил, кӀуф (мес. епинин); 3. нареч. кьадардилай артух, гзаф кьадар, паракьван; nəhayət dərəcədə гзаф кьадар, гзаф, артух, паракьван; 4. nəhayətində эхирдай, эхир кьиляй, куьтягь жедай кьиляй; 5. ара г. эхирки.
NƏĞMƏKAR
NƏHAYƏTSİZ

Digər lüğətlərdə

адъективи́роваться белогри́вый диалекти́ческий магни́тно- паште́т посшиби́ть проха́живаться разма́слить уго́льчатый боязли́вый гофрирова́ние многому́жество на ди́во пропедевти́ческий растрёпка сквозно́й шалта́й-болта́й волк fluorspar Gaul hammerless Ladyship patronymical reconstitute witticize