nəhayət
nəhayət
[ər.] 1. сущ. эхир, эхир кьил, куьтягь жедай кьил; nəhayət vermək (qoymaq) эхир эцигун, хуьн, акъвазарун (мес
Tam oxu »1) is. fin f, bout m ; ~ vermək mettre fin à, finir vt, arrêter vt, terminer vt ; mübahisələrə ~ vermək mettre fin aux discussions ; 2) zərf
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir, nəhayi (sonuncu) sözündən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »I. i. end, ending; ~ vermək to put* an end (to), to make* an end (of), to bring* to stop; (əlaqə və s
Tam oxu »1. NƏHAYƏT Qızışır həkimlərin; Məşvərəti, söhbəti; Aydın olur nəhayət; Qızxanımın illəti (B.Vahabzadə); AXIR Kİ Axır ki, duman seyrəkləşdi (R
Tam oxu »I сущ. конец (предел, последняя грань чего-л. в пространстве или во времени). Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır во всём есть начало и конец, işin
Tam oxu »[ər.] 1. is. Son, axır, qurtaracaq. Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır. Bu işin nəhayəti nə olacaq? – Həyat nəşəsilə titrəyir içim; Parlaq gələcəyi
Tam oxu »