// Həsrət və dərdlə dolu; kədərli, yanıqlı.
Ağıçının gözəl səsi və nisgilli ağısı adamı mütəəssir edirdi…
Nisgilli sözlərin, ey igid Osman; Eylədi bağrımı daraqtək şan-şan!
NİSGİLLİ
sif. Ürəyində nisgil olan, daim qüssə çəkən, dərd çəkən, dərdli görünən; məhzun, kədərli, könlü tutqun. Nisgilli uşaq. Nisgilli qız.
// Həsrət və dərdlə dolu; kədərli, yanıqlı.
// Həsrət və dərdlə dolu; kədərli, yanıqlı.