sif. sans signe, sans indice ; sans insigne
s. 1. signless, (i.s.) without a sign / mark; 2. (i.s.) without a badge
işarəsiz — əlamətsiz — izsiz
прил. без отметки, без метки, не имеющий каких-либо знаков, помет и т.п
sif. Heç bir nişanı, əlaməti, izi olmayan. Bu oxu kim atıb, nişansız hədəf; Hara dəyəcəkdir bu ox görəsən? S
без отметки, неотмеченный
nişansız