[lat.] 1. Qanuna salınmış; qayda, üsul. Hüquq normaları. // Hamı tərəfindən qəbul edilmiş adi, məcburi qayda, nizam
Полностью »1 сущ. норма: 1. узаконенное установление; обычный, общепринятый, обязательный порядок, состояние чего-л
Полностью »i. 1. norm; standard; əxlaq ~sı norm / standard of behaviour; hüquq ~ları legal regulations; beynəlxalq hüquq ~ları standards of international law; ~y
Полностью »[lat.] норма (1. къайда; низам; əxlaq normaları ахлакьдин нормаяр; 2. тайин авунвай (эцигнавай) кьадар, юкьван кьадар; normadan geri qalmaq нормадилай
Полностью »is. norme f ; standard m ; mesure f ; ration f ; hüquq ~ları normes juridiques ; beynəlxalq hüquq ~ları normes du droit international ; hasilat ~sı no
Полностью »fərdin nitqində dil vasitələrinin qaydaya salınmış halda işlədilməsinin qəbulu norma adlanır.
Полностью »\ – 1. Günahlandırma və dəyərləndirmənin özünə görə həyata keçirildiyi meyar. Tabe edilməsi vacib olan qayda, qanun
Полностью »