PREDİKAT

\[lat.\] сущ. предикат (1. логикада: гьукумдин объектдин гьакъинда лагьанвай фикир; логикадив кьур хабар; 2. грам. хабар).
PREAMBULA
PREDİKATİV
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Digər lüğətlərdə

благонадёжность долотови́дный лока́утчик не́грский обдува́ние перебора́нивание примити́в саранча́ жму́рить кладовщи́ца неусту́пчиво обма́рывать подгру́здок придержа́ться разноро́дность порсать carry-trough descend enure handshake haricot bean Jim-Crow oilseed veronica докатываться