PREDİKAT

сущ. предикат:
1. в логике: то, что в суждении высказывается о предмете суждения; логическое сказуемое
2. лингв. то же, что сказуемое
PREAMBULA
PREDİKATİV
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Digər lüğətlərdə

бы́вший джи́голо кустова́тый подбива́ться создава́ть углова́тый фосфоробактери́н простере́ться аангич банальный чавкать antiphonary holmgang ice-canoe mouldboard percolation clay phage prison editor role specialization salt-box star-shaped wheat corn внять общетеоретический раскрашивание