PREDİKAT

\[lat. praedication\] – ənənəvi məntiqdə hökmün iki terminindən biri. XIX əsrin sonuna qədər məntiqdə hökm subyekti, bir qayda olaraq, qrammatik mübtəda ilə, Predikat isə məs., sifətlə istifadə olunan qrammatik xəbərin adlıq hissəsi ilə eyniləşdirilirdi.
PREDİKABİLİYALAR
PREDMETLİLİK
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Digər lüğətlərdə

бескоры́стие ВИЧ-заражённая недоразвива́ть обдёргивать по-во́тски приравня́ть птиали́н червячо́к взад и вперёд доме́чивание ено́т нагре́в никого́шеньки очерни́ться ammoniacals chronoscope incompetence prepuberal see-through snowslip stick traveller yarmulke отмирать работница