qarsalamaq
гл. акъугърун, алугарун, винелай курун (мес. тӀанурди гъил).
f. brûler vt
f. to singe (d.); to become* / to get* singed
глаг. опаливать, опалить (обжечь со всех сторон)
f. Odda ütmək, pörtmək, yaxud üzdən yandırmaq. Təndirin alovu qolumu qarsaladı. – Sağ tərəfimdən keçən isti yel əlimi qarsalayır