1. qayıd. Belinə qurşaq, kəmər və sairə bağlamaq.
[Tükəz:] Yəni sən bu yaraqları qurşanıb, onlar ilə adam qorxudacaqsan?
Sizin ilə canlanır yeni əsrin həyatı; Qurşandığın silahla parlat bu kainatı.
2. məc. Girişmək, başlamaq, qoşulmaq, məşğul olmaq; bir işə həddindən artıq qapılmaq; özünə sənət etmək.
[Şəhrəbanı xanım:] Sənin kimi cahıl uşaqlar subay qalmaqdan tamam yaman yollara düşər, oğurluğa, quldurluğa qurşanar.
Musanın nəvəsi qəzada qalıb, atasının ortağı ilə ticarətə qurşandı.
[Arvadlar] … oxuyublar, işə girişiblər, kluba, iclasa qurşanıblar.