QIRLAŞMAQ
гл. 1. къир хьун, къирдин гьалда гьатун; 2. пер. рах. къир хьиз алкӀун, кӀевидаказ кьун.
f. 1. Qır halına düşmək. 2. məc. dan. Bərk-bərk yapışmaq, tutmaq. Qönçə əsla Həbibdən ayrılmır. Gör necə qırlaşıb qucağına, elə bil doğma atasıdır
Tam oxu »