RƏHN

is. [ ər. ]
1. Girov.
Onun bütün əmlakı rus bankının rəhnindədir. M.S.Ordubadi.
[Hacı Vəli:] Evində iki otaq dolusu rəhn qoyulmuş şeylər var idi. Çəmənzəminli.

2. məc. Əsas, şərt, mənbə. Təmizlik sağlamlığın rəhnidir. Birlik qalibiyyətin rəhnidir.

Синонимы

  • RƏHN rəhn bax girov 2
RƏHMSİZLİK
RƏHNÜMA

Значение слова в других словарях