RUBƏRU
\[fars.\] нареч. ччин-ччинал; rubəru oturmaq ччин-ччинал ацукьун; // rubəru olmaq кил. üz-göz (üz-göz olmaq).
zərf [fars.] Üz-üzə, üzbəüz. Rubəru oturmaq. Rubəru dayanmaq. – Mirzə Rəhim ağa Böyükxanımın sözlərini eşidəndən sonra bir az da yaxınlaşıb rubəru əyl
Tam oxu »