ср 1. əymə, əyilmə; 2. qram. fel forması; изъявительное наклонение xəbər forması; повелительное наклонение əmr forması
прич. əyilmiş
сов. əymək
сов. əyilmək, meyl etmək
нареч. maili; enişlə
ж 1. meyl, həvəs; наклонность к музыке musiqiyə həvəs; 2. обычно мн. наклонности xasiyyət, adət, təmayül, vərdiş
прил. 1. mail, yatıq; наклонная плоскость mail müstəvi; 2. meylli, həvəsli; ◊ по наклонной плоскости катиться pozğunlaşmaq, düşkünləşmək, mənəviyyatı
несов. bax наклонись
несов. bax наклониться
сов. dan. keflənmək, sərxoş olmaq
сов. dimdikləmək, dimdikləyib deşmək (yumurtanı)
сов. 1. dimdikləmək, dimdikləyib dəlmək; 2. dan. baş tutmaq, rast gətirmək
сов. dan. bax кляузничать
ж zindan (1. dəmirçi zindanı; 2. anat. orta qulaqdakı sümüklərdən biri); ◊ быть (находиться) между молотом и наковальней bax молот
сов. xüs. 1. döymək (dəmiri və s.); döyüb hazırlamaq, qayırmaq; 2. tex. bax наварить II; ◊ наковать жернов xüs
ж xüs. 1. döymə, döyülmə (dəmir və s.); döyüb hazırlama, qayırma; 2. qaynaq etmə, qaynaq edilmə; 3. diş (dəyirman daşı üzərində)
несов. bax наковать
несов. xüs. 1. döyülmək (dəmir və s.), döyülüb hazırlanmaq, qayırılmaq; 2. qaynaq edilmək
несов. dan. bax наковырять
сов. 1. bax ковырять 4-cü mənada; 2. dan. korlamaq
м 1. dan. bax кожник; 2. qoturluq gənəsi
прил. tib. dəri -i[-ı]; dəriüstü; dərinin üstündə olan; накожные болезни dəri xəstəlikləri
прил. tex. kokslaşdırılmış, koksa çevrilmiş (daş kömür)
сов. kokslaşdırmaq, koksa çevirmək, koks halına salmaq (daş kömürü)
несов. bax наколотить
несов. 1. taxılmaq; 2. əzilmək, sürtülmək; 3. basılmaq, məğlub edilmək; 4. sındırılmaq, qırılmaq; 5. vurulmaq (ovda); 6
сов. cadulamaq, ovsunlamaq, tilsimləmək
несов. bax наколдовать
м 1. idm. dizbağı; 2. tar. dizlik (dizə taxılan zireh)
прил. xüs. dizə sarman, dizə bağlanan, dizə taxılan; наколенная повязка diz sarğısı
ж 1. doğrama, yalına, parçalama; 2. kəsmə (heyvanı); 3. dəlmə, deşmə; 4. sancma, taxma; 5. batırma, yaralama (iti şeylə); 6
сов. 1. taxmaq; keçirmək; наколотить обруч на бочку çəlləyə qurşaq taxmaq; 2. vurmaq, çalmaq (mıx); 3
прич. 1. doğranmış, yarılmış, parçalanmış; 2. kəsilmiş; 3. dəlinmiş, deşilmiş; 4. sancılmış, taxılmış; 5
сов. 1. doğramaq, yarmaq, parçalamaq; наколоть дров odun doğramaq (yarmaq); 2. kəsmək (heyvan); 3. dəlmək, deşmək; 4
сов. iti şeylə yaralanmaq; наколоться на иголку (əlinə və s.) iynə batmaq
ж dan. наколка söz. kiç
м üzlük tor (ağcaqanadlardan qorunmaq üçün başa, üzə keçirilən tor)
сов. 1. əzişdirmək, əzmək, yumrulamaq; 2. tıxamaq, basmaq, tıxayıb əzmək
1. нареч. nəhayət, artıq; axırda, nəticədə; 2. в знач. вв. сл. həm də, bir də; ◊ наконец-то! axır ki
м ucluq
прил. ...axırında olan, sonunda olan, axırındakı, ... sonundakı, ... ucundakı; наконечное ударение в слове sözün axırındakı vurğu
прич. 1. çıxardılmış, qazılıb çıxardılmış; 2. qazılmış
сов. 1. çıxartmaq, qazıb çıxartmaq (kartof və s.); 2. qazmaq
сов. surətini çıxarmaq, kopiya çıxarmaq
м 1. yığımcıl adam; 2. xüs. yığıcı, toplayıcı
сов. yığmaq, toplamaq; dala atmaq, накопить денег pul toplamaq
сов. yığılmaq, toplanmaq
ср 1. yığma, toplama; yığılma, toplanma; 2. yığım
прич. yığılmış, toplanmış
несов. bax накопить